Knesselare – Sinds dit jaar staat Bed & Breakfast CasaBianca in de gids van Vakantieparticipatie. Uitbaters Linda en Roland willen deze zomer graag de eerste vakantiegangers via het Steunpunt verwelkomen. Erik Hennes, regiocoördinator voor het Meetjesland bij Toerisme Oost-Vlaanderen, is benieuwd naar hun ervaringen.
‘Na de zomer willen we de vakantiemakers nog eens samenbrengen. Als we pioniers aan het woord laten, kan dat anderen inspireren om mee in het aanbod van het Steunpunt te stappen.'
- Erik.
Familiale B&B neemt sociaal engagement op
Linda en Roland runnen sinds drie jaar een B&B. Tijdens een regionale infosessie hoorden ze over het initiatief van het Steunpunt Vakantieparticipatie. Ze waren snel gewonnen voor het ‘iedereen verdient vakantie’-idee. Meedoen met het aanbod van het Steunpunt betekent voor uitbaters ook een inspanning. Ze bieden een flinke korting aan vakantiegangers die via het Steunpunt hun verblijf boeken.
Het koppel kijkt er vooral naar uit om alleenstaande ouders en gezinnen te verwelkomen, omdat ze weten hoe belangrijk vakantie is om er even tussenuit te kunnen.
Het Meetjesland ontdekken
‘Betaalbaar overnachten is belangrijk, maar er is meer,’ zegt regiocoördinator Erik Hennes. ‘Bezoekers moeten ook weten wat ze overdag kunnen beleven. In het Meetjesland vind je veel natuur, onder andere in de Kreken en het Drongengoedbos. We hebben bovendien uitstekende fiets- en wandelnetwerken. ‘
Nog maar het begin
De samenwerking met Vakantieparticipatie begint nu pas te groeien in het Meetjesland. Na de zomer wil Erik vakantiemakers uit de regio samenbrengen voor een ervaringsuitwisseling. Af en toe doet hij zelf ook een voorstel, maar hij weet ‘dat luisteren naar collega-uitbaters meer overtuigend is voor toeristische ondernemers.’ Hij kijkt ernaar uit na de zomer de verhalen van CasaBianca te horen en ervan te leren om het toeristische Meetjesland nog interessanter te maken.
Linda en Roland, uitbaters van Bed & Breakfast CasaBianca.
Dit verhaal werd gepubliceerd op 19 april 2013 in de categorie Vakantie.
Neergepend door
Lien van Laere is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze is gebeten door mensen en hun verhalen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Neem contact met onze redactie. Samen maken we er nieuws van.
Oost-Vlaanderen meent het met uitbouw van toegankelijk toerisme
In gesprek met Eddy Couckuyt | 14 juni 2013
De provincie kan een ferme rol vervullen in de ontwikkeling van sociaal toerisme, vindt Oost-Vlaams gedeputeerde Eddy Couckuyt. Couckuyt heeft de domeinen welzijn en toerisme in zijn beleidsportefeuille. Een interessante combinatie die impulsen kan bieden aan een voor iedereen toegankelijk toerisme. ‘We hebben op die manier een heel breed netwerk van mensen in verschillende sectoren, waarin snel nieuwe initiatieven kunnen ontstaan die op korte termijn tot meetbare resultaten kunnen leiden.’
Vakantie is deelnemen aan de samenleving
‘Ik kan het niet verdragen om te zien dat er nog altijd mensen zijn die niet voluit kunnen deelnemen aan de samenleving,’ zegt de gedeputeerde, die ook opgroeide in een arbeidersgezin waar vakantie niet evident was. Hij herinnert hij zich bijzonder goed de positieve impact die vakantie op hem had.
‘Ik kan er niet tegen als mensen daarvan uitgesloten worden. Die sfeer, die ademruimte, andere mensen kunnen ontmoeten, eens een heel nieuw zicht krijgen op het leven. Dat doet wat met een mens, dat is niet te onderschatten.’
Aanbod actiever promoten naar wie het best kan gebruiken
Eddy Couckuyt is er zich van bewust dat zijn provincie een inhaalbeweging te maken heeft: meer verblijfsaccomodatie en kansen tot dagtoerisme voor mensen met een laag inkomen zijn nodig. Het bestaande aanbod actiever bij de mensen brengen is een tweede uitdaging. ‘Het toeristische onthaal in onze vijf regio’s (*) kan toegankelijke vakanties actief tot bij de doelgroep brengen. We begeleiden ook de steden en gemeenten in hun lokale onthaalfunctie, en daar kunnen we impulsen geven opdat het aanbod beter bekend raakt.’
Ondernemers inspireren met verhalen van collega’s
Het aanbod bekendmaken is één zaak. Het aanbod voor mensen in armoede uitbreiden een tweede, niet minder belangrijke uitdaging. Goeie, sterke verhalen heeft de gedeputeerde nodig om daar stappen in vooruit te zetten. Verhalen van toeristische ondernemers die al ervaring hebben met een gastvrij aanbod voor mensen met een beperkt inkomen. ‘Ik kan me voorstellen dat toeristische aanbieders wat koudwatervrees hebben om in zee te gaan met Vakantieparticipatie. Positieve verhalen van andere aanbieders kunnen hen over die aarzeling heen helpen,’ zegt Eddy Couckuyt, die er aan toevoegt dat hij de website van Vakantieparticipatie op zich al een mooie ondersteuning vindt.
Welzijnssector is een belangrijk schakel
Het Rap op Stap initiatief van de Moazoart in Lokeren vindt de gedeputeerde bijzonder interessant. ‘Dat is een sterk voorbeeld van wat er kan ontstaan zonder al te grote inspanningen.’ En in Dikkele (Zwalm) is het Jeugdverblijf Oud Klooster een schitterend voorbeeld van hoe sociale bewogenheid echt kleur geeft aan sociaal toerisme. De gedeputeerde verwijst in dat verband naar het belang van een goede begeleiding van de initiatiefnemers door Toerisme Vlaanderen en Toerisme Oost-Vlaanderen. ‘Ik vind het overigens evident dat van iedereen die werkt met overheidsmiddelen, een return in sociale verantwoordelijkheid mag verwacht worden,’ aldus nog gedeputeerde Eddy Couckuyt.
Eddy Couckuyt heeft de domeinen welzijn en toerisme in zijn beleidsportefeuille. Een interessante combinatie die impulsen kan bieden aan een voor iedereen toegankelijk toerisme.
Dit verhaal werd gepubliceerd op 14 juni 2013 in de categorie Vakantie.
Neergepend door
Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.
Duinse Polders broedt op onvergetelijke vakantie voor eenoudergezinnen
In gesprek met Christophe Vandenberghe | 28 juni 2013
Sociaal toerisme wordt in De Duinse Polders in Blankenberge met hoofdletters geschreven. Directeur Christophe Vandenberghe schept er genoegen in als mensen na een paar dagen ontspanning weer wat beginnen te stralen. Elk jaar richt hij zijn aandacht op een specifieke groep vakantiegangers. Dit jaar wil hij wat bijzonders doen voor alleenstaande ouders.
Iets doen voor specifieke doelgroepen werkt
Acties voor specifieke groepen van mensen kunnen een flinke meerwaarde zijn voor de vakantiegangers zelf. Dat concludeerde Christophe Vandenberghe uit enkele gerichte acties naar senioren. ‘Wanneer mensen uit eenzelfde doelgroep samen vakantie houden, leggen ze gemakkelijk onderlinge contacten,’ ontdekte hij. Voor oudere vakantiegangers staan jaarlijks al een paar midweken op de kalender. Het klinkt alsof hij uit dit soort ontwikkelingen voor zichzelf voldoening puurt. Het zet aan tot verder kijken naar wat de Duinse Polders nog meer kan doen, voor alleenstaande ouders bijvoorbeeld.
Dit jaar zijn eenoudergezinnen aan de beurt
Vakantie neemt een ferme hap uit het gezinsbudget, weet de directeur. Dat geldt in het bijzonder voor alleenstaande ouders met kinderen. Dus wil hij voor hen dit jaar een bijzondere inspanning doen, eentje die verder gaat dan alleen kortingen toestaan. ‘Natuurlijk hoeven singles hier niet méér te betalen.'
'Het is opvallend dat alleenstaande ouders soms erg beducht zijn voor het oordeel van anderen. Zo ontstaat drempelvrees om alleen met de kinderen met vakantie te gaan. Nochtans zijn die ouders het hele jaar met de kinderen in de weer. Hoe laden ze zelf hun batterijen op?’ Die vragen houden Christophe bezig, en hij zoekt met zijn ploeg naar uitdagingen om de lat weer net iets hoger te leggen. Er is er veel animatie voor kinderen in De Duinse Polders. Zo krijgt papa of mama even ademruimte. Of een beetje tijd om zelf iets leuks te doen. Maar hij broedt op méér, en daar heeft hij de creatieve geest van zijn ploeg voor nodig.
Elke dag de vinger aan de pols
Het personeel staat elke dag in contact met de gasten. Elke dag houdt Christophe de vinger aan de pols tijdens een korte ochtendvergadering met zijn team. Op die vroege ontmoetingen steekt de baas zijn voelhorens uit. ‘Is er iets voor verbetering vatbaar? Hoe kunnen we een vraag of een opmerking een nieuwe invulling geven?’ Hier tast hij dingen af, speurt naar ideeën, luistert naar opmerkingen. En hij daagt ook uit: ‘Hoe reageren wij, als personeel, op een alleenstaande papa met drie rumoerige kinderen?’
Gevoelig voor een klein gebaar
‘Niemand kiest voor een kleine portemonnee. Iedereen moet al eens kunnen bijtanken. Als mensen zich door het leven worstelen, groeit hun gevoeligheid voor een klein gebaar,’ weet de directeur. 'Een ziek mens mag dan al eens tot na de middag op de kamer blijven, ook al is het vertrekdag,’ illustreert hij. Gasten laten zich ook graag verrassen met kortingbonnen en vrijkaartjes. Dat zijn dan weer resultaten van afspraken die Duinse Polders maakt met attracties in de buurt.
De hardnekkige aandacht om vriendelijke acties mogelijk te maken, heeft de Duinse Polders een stevige, vaste klantenkring bezorgd. ‘Veel mensen brengen hier elk jaar hun enige vakantie door,’ knikt de directeur. Af en toe dwarrelen dankwoorden tot op zijn bureau. ‘Dan probeer ik met plezier om het nog beter te doen.’
Christophe Vandenberghe is directeur van De Duinse Polders in Blankenberge
Dit verhaal werd gepubliceerd op 28 juni 2013 in de categorie Vakantie.
Neergepend door
Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.
Op schattenjacht met de pleegkroost
In gesprek met Daniëlle | 3 juli 2013
Als ongehuwde moeder van een dochter weet Daniëlle hoe moeilijk alleenstaande ouders het hebben. Daarom besloot ze pleegmoeder te worden om kinderen in penibele situaties op te vangen. Ze begon als pleegmoeder in weekends, dan in vakanties. Nu zorgt ze fulltime voor drie pleegdochters en een pleegzoontje. Voor Daniëlle is een weekje vakantie tijd om even uit te blazen en de fantasie van haar kroost de vrije loop te laten door ze op schattenjacht te sturen.
Voor het gezin is een jaarlijkse uitstap een must. Daniëlle: ‘De vakantie is voor ons een moment om te genieten, even vrij te zijn, de voeten onder tafel te schuiven en uit te rusten.’ Op vakantie krijgt het gezin de kans om even tijd te nemen voor elkaar. ‘Vanaf het moment dat we boeken, kijken we met z’n allen uit naar de dag dat we de auto volladen en vertrekken.’ Elk jaar weer is het vertrek uitkienen wat er mee moet en kan. Een overvolle auto voert het uitgelaten gezelschap naar de kust.
‘Vanaf het moment dat we boeken, kijken we met z’n allen uit naar de dag dat we de auto volladen en vertrekken.’
Uitdaging
Daniëlle en de pleegkinderen gaan elk jaar naar hetzelfde verblijf aan de kust. ‘We boeken het liefst een vakantie in Ravelingen. We worden er goed onthaald en de bediening in het restaurant kent ons ondertussen al. Dat is belangrijk want de kinderen houden de rij wel eens op aan het buffet omdat ze nogal traag kiezen.’ Ook het feit dat Ravelingen een appartement aanbiedt, is een troef. ‘Een kamer is veel te klein voor ons. Vorig jaar had ik zes kindjes mee, dit jaar vier.’ Daarmee kaart Daniëlle ook meteen een uitdaging voor Steunpunt Vakantieparticipatie aan: ‘Er is voorlopig niet zoveel aanbod aan hotels en appartementen met een goed animatieprogramma voor grote eenoudergezinnen.’
Ravelingen biedt een stevig animatieprogramma aan. Dat is essentieel voor Daniëlle want zo krijgt ze ook eens wat tijd voor zichzelf. ‘Het kleinste pleegje is nog te jong om mee te doen met het programma. Die blijft dus de hele dag bij mij. Maar ’s avonds gaan we allemaal samen naar de avondactiviteit.’
Op schattenjacht!
Ook maakt het gezin graag een wandeling bij goed weer. ‘Vorige vakantie maakten we een avondwandeling op het strand’, vertelt Daniëlle. ‘Dan doen we als het goed weer is. Zo slapen de kinderen goed. Op die bewuste avond was er geen kat te bespeuren op het strand en dus stuurde ik de kinderen uit om eens goed te zoeken naar spullen die de mensen vergeten of verloren hadden. Onze eigen schattenjacht! Ik bleef met de kleinste op de dijk wandelen en zag de kinderen dol heen en weer rennen in het zand. Plots zag ik ze terugkomen met een groot voorwerp dat ze met z’n drieën boven hun hoofd droegen: een boot! Ik dacht zeker dat die boot stuk zou zijn en dat hij daarom achtergelaten was. Maar nee, die was nog perfect in orde. Je had me moeten zien sleuren met de koets en die boot.’
Het bleef echter niet bij een boot alleen. De pleegkinderen van Daniëlle vonden nog meer spullen waaronder een surfplankje. ‘We hebben de avondwandeling moeten inkorten omdat de koets van de jongste overladen vol was. Dit jaar gaat de boot weer mee naar zee. Van een herverdeling van goederen gesproken!’ Bovendien kreeg het gezin van de poetsvrouw in Ravelingen een nieuwe luchtmatras. Hopelijk gaat de deur van Daniëlles auto nog dicht als ze binnenkort op vakantie vertrekken.
Dit verhaal werd gepubliceerd op 3 juli 2013 in de categorie Vakantie.
Neergepend door
Lien van Laere is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze is gebeten door mensen en hun verhalen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Neem contact met onze redactie. Samen maken we er nieuws van.
Trouwe klanten aan de IJzer
In gesprek met Nele Vande Walle | 8 juli 2013
't Blokje aan de IJzer in Pervijze (Diksmuide) is twee jaar open. Uitbaatster Nele Vande Walle was meteen gewonnen voor het idee om haar vakantiehuisje ook open te stellen voor mensen in armoede. Ze is blij met die keuze. Het helpt bij de bekendmaking van ’t Blokje, én ze krijgt er trouwe klanten door.
Een kwestie van engagement
Nele is opvoedster. Maatschappelijk engagement zit er bij haar ingebakken. Zij en haar man gaan allebei werken. Het inkomen uit het vakantiehuisje is voor het gezin een extraatje. ‘Ons huisje openstellen voor mensen met een klein inkomen is voor ons een mooie manier om ook hen van wat vakantie te laten genieten,' zegt Nele. Iedereen moet zijn zorgen toch al eens thuis kunnen laten, vindt het koppel.
Klantenkring groeit
‘t Blokje aan de IJzer is nog jong. Als vrij nieuw logeeradres hebben ze hun klantenkring nog op te bouwen. ‘We willen gewoon graag onze logies verhuren. We vinden het logisch dat alle gasten gewoon welkom zijn, met of zonder korting en in alle periodes, zonder beperkingen'. 'Reservaties voor de zomermaanden lopen wel sneller binnen, merkt Nele. ‘Daardoor viel er onlangs een gezin vanuit Vakantieparticipatie uit de boot, omdat het huisje al was geboekt. Dat vond ik echt jammer voor hen.'
Trouwe gasten
Nele merkt dat ze de gasten vanuit Vakantieparticipatie nu al tot haar trouwe klantenkring mag rekenen. ‘Zo hebben wij een gezin dat al voor de derde keer komt. Toen zij de eerste keer reserveerden, vertrouwde die mevrouw ons toe dat ze het voorschot niet op tijd zou kunnen betalen. Dat kon ze pas als het vakantiegeld op de rekening zou staan. We hebben met haar dan een soepeler afspraak gemaakt. Die mensen waren daar heel dankbaar voor.’
Vertrouwen geeft voldoening
Nele en haar man Luc wonen op twee kilometer van ‘t Blokje en kunnen er snel zijn als het nodig is. 'Dagelijks contact met onze vakantiegangers hebben we niet. Dan is het voor ons ook aangenaam om onze gasten al een beetje te kennen.’ De vertrouwensband die daaruit groeit, beschouwt Nele als een mooie compensatie voor de korting die ze biedt: 'Werken op basis van vertrouwen geeft meer voldoening. En we krijgen er de beste mond-aan-mond reclame voor in de plaats.’
Dit verhaal werd gepubliceerd op 8 juli 2013 in de categorie Vakantie.
Neergepend door
Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.
Antwerpse buurtrestaurants hopen vakantiegangers reductietarief te bieden
In gesprek met Jan Van Roie | 28 augustus 2013
Buurtrestaurants zijn niet meer weg te denken uit het Antwerpse horecalandschap. Sense baat er momenteel vijf zaken uit die kwalitatieve en gezonde maaltijden aanbieden aan een betaalbare prijs. Daarmee werkt de organisatie met succes aan de inclusie van zwakkere groepen in de maatschappij. De volgende uitdaging is verder groeien, zowel in volume als in bekendheid. Om dat mogelijk te maken wil Sense ook een aantal structurele samenwerkingen aangaan, met onder meer Vakantieparticipatie. ‘Het zou mooi zijn als we ook vakantiegangers met een klein budget van ons aanbod konden laten genieten aan een gereduceerd tarief’, zegt Jan Van Roie, manager en bezieler van Sense.
Risico op isolement verkleint
Waar samen wordt gegeten, ontstaan verbindingen. Daar is Jan Van Roie van overtuigd. ‘We hebben ons bewust nooit geprofileerd als een organisatie met focus op armoede’, vertelt hij. ‘Wel mikken we op een zo breed mogelijke doelgroep. Die niet-marginaliserende aanpak werkt enorm goed. Uit intern onderzoek blijkt dat slechts 40 procent van onze klanten bestaat uit als mensen in armoede of in een risicogroep. Zwakkere en minder zwakke groepen vinden hier effectief de weg naar elkaar, waardoor nieuwe sociale netwerken worden gevormd en het risico op isolement verkleint. Een chef van een van onze restaurants vertelde me dat hij vroeger vooral kleine tafeltjes plaatste, terwijl er ondertussen – op vraag van de klanten – ook drie lange tafels voor twaalf personen staan. Een heel mooie evolutie, want sociale activering is een van de centrale drijfveren in ons werk.’
Laagdrempelige vakantiebesteding
Recent stelde Vakantieparticipatie voor om het Sense-aanbod ook kenbaar te helpen maken voor mensen die Antwerpen bezoeken. Jan Van Roie ziet in dergelijke samenwerking niets dan potentiële voordelen voor beide partijen. ‘Vakantieparticipatie wil dat ook mensen in armoede van een fijne vakantie kunnen genieten. Daar hoort ook een restaurantbezoek bij op maat van de doelgroep. Uit eten gaan is uiteindelijk meer dan eten alleen. Het is een belevenis, een manier om jezelf te verwennen. Wij bieden die verwennerij aan, onder de vorm van een betaalbare, herkenbare en aantrekkelijke keuken met klassieke, Vlaamse gerechten. Het zou mooi zijn als we via het sociaal netwerk van Vakantieparticipatie in eerste instantie onze maatschappelijke impact verder kunnen vergroten.’
‘Vakantieparticipatie wil dat ook mensen in armoede van een fijne vakantie kunnen genieten. Daar hoort ook een restaurantbezoek bij op maat van de doelgroep. Uit eten gaan is uiteindelijk meer dan eten alleen. Het is een belevenis, een manier om jezelf te verwennen.'
Structureel samenwerken
In tweede instantie hopen beide organisaties een structurele samenwerking te kunnen uitbouwen, zodat ook bezoekers aan Antwerpen kunnen genieten van het gereduceerd tarief. ‘Momenteel ligt dat nog moeilijk’, legt Jan Van Roie uit. ‘We werken met een gereduceerd prijssysteem dat we voorlopig alleen mogen toepassen voor inwoners van Antwerpen die een certificaat van OCMW Antwerpen kunnen voorleggen. Onze financiering komt voor een belangrijk deel van het lokale OCMW, vandaar. Mensen in armoede die de stad bezoeken en daaraan een leuk horecabezoek willen koppelen, betalen momenteel nog de volledige prijs of het aangepaste tarief voor senioren. En al gaat het sowieso om lage prijzen voor een volwaardig en gezond menu, het zou uiteraard goed zijn als ook dagtoeristen uit kwetsbare groepen van het minimumtarief konden genieten.’
Goodwill creëren op beleidsniveau
Om dat mogelijk te maken, zal volgens Jan Van Roie een oplossing moeten gezocht worden op Vlaams of Federaal beleidsniveau. ‘Als Vakantieparticipatie bij het kabinet van Minister Lieten goodwill kan creëren om ons aanbod mee te faciliteren, kan de bal verder aan het rollen gaan. Uiteindelijk zijn er geen gigantische bedragen nodig om de samenwerking structureel uit te bouwen. Als morgen 10.000 mensen via Vakantieparticipatie bij ons een maaltijd consumeren, aan 4 euro tussenkomst per maaltijd, gaat het om een totale som van 40.000 euro. Dat is een marginaal bedrag in verhouding tot de maatschappelijke impact die je genereert. Het zal erop aankomen om op beleidsniveau de meerwaarde van het project te overtuigen. Daarin willen we vanuit Sense uiteraard ook een adviserende rol spelen.’
Dit verhaal werd gepubliceerd op 28 augustus 2013 in de categorie Vakantie.
Neergepend door
Lien van Laere is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze is gebeten door mensen en hun verhalen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Neem contact met onze redactie. Samen maken we er nieuws van.
Lommelse gastvrijheid verwarmt Forum Vakantieparticipatie
In gesprek met Véronique Caerts | 8 december 2015
Het Forum Vakantieparticipatie springt uit de band. De gidsen met daguitstappen en vakantiebestemmingen 2016 worden niet in januari, maar al in december gelanceerd. Het Forum komt voor het eerst in tien jaar naar Limburg. Lommel maakt zich klaar om op 15 december meer dan 300 vakantieliefhebbers te ontvangen. We kijken er met goesting op vooruit met schepen van Toerisme Véronique Caerts.
Véronique Caerts ziet in het neerstrijken van het Forum Vakantieparticipatie een enorme kans voor haar stad. Het zet Lommel op de toeristische kaart en het biedt mensen in armoede uit de regio extra kansen om te ontdekken dat vakantie ook voor hen toegankelijk kan zijn, vindt ze.
"Ik ben heel benieuwd naar het Forum. Ik ga er alles aan doen om de hartelijke gastvrijheid van onze stad te laten stralen." - Véronique Caerts
Warmste plekje van Vlaanderen
De deelnemers aan het Forum krijgen de kans om op 15 december een stukje Lommel te ontdekken. Een bezoek achter de schermen van het subtropisch zwembad van De Vossemeren, een wandeling met gids in de Sahara of een belevingsbezoek aan de glasblazerij van het GlazenHuis behoren tot de mogelijkheden. ‘Zand, glas en Center Parcs: het zijn drie enorme troeven van Lommel’, zegt schepen Caerts.
‘We zijn het warmste plekje van Vlaanderen. En dat mag je met onze uitgestrekte zandgronden en de hitte in de ovens van de glasblazerij van het GlazenHuis gerust letterlijk nemen. We hebben er in Lommel ook veel aan gedaan om kinderen welkom te heten in onze prachtige en uitgestrekte natuur. Bosland en de Lommelse Sahara bieden ruime mogelijkheden: er kan gewandeld, gefietst en vooral ook gespeeld worden. Avontuurlijke speeltuigen, een drukbezochte uitkijktoren en het verhaal van de wilgentovenaar zullen onze jonge vakantiegasten zeker bekoren .’
Het hele jaar vakantie
Lommel grenst aan de provincie Antwerpen en aan Nederland en heeft succesvolle toeristische troeven. ‘Na de grote kunststeden hebben wij het hoogste aantal toeristische overnachtingen in Vlaanderen op jaarbasis,’ zegt Véronique, ‘en met onze vele gratis toegankelijke evenementen is het hier het hele jaar door een beetje vakantie voor iedereen. Vakantiepark Center Parcs De Vossemeren draagt daar zeker toe bij. Het is één van de belangrijkste werkgevers van Limburg en een sterke partner in natuurontwikkeling en profilering van onze stad. Ze pikken ons aanbod actief op en geven extra kansen aan mensen in armoede via de verblijfskorting die ze aan Vakantieparticipatie toekennen. Dat waarderen wij.’
Verwachtingen in de richting van het Forum
Schepen Véronique Caerts hoopt dat ze voor de uitbouw van haar toeristisch beleid een pak extra ideeën krijgt van de bezoekers van het Forum Vakantieparticipatie. ‘Hoe vinden ze ons aanbod? Wat missen ze nog? Ik ben nieuwsgierig naar wat de mensen daarover denken.'
"De ideeën van de vakantiegangers van Vakantieparticipatie zijn voor mij heel waardevol." - Véronique Caerts
Er is nog een vraag die de schepen bijzonder bezighoudt. Want ze wil niet stigmatiseren. Mensen met een klein inkomen of met een beperking zijn in eerste plaats volwaardige burgers. ‘Hoe kunnen we het publiek van mensen met minder toegang tot vakantie - omwille van een beperkt budget of andere beperkingen - bereiken zonder hen een stempel mee te geven?’
Kans om lokaal netwerk te versterken
Het Forum in Lommel kan bovendien een stimulans zijn om vakantiekansen voor mensen met een beperkt budget onder de aandacht te brengen bij de eigen stadsdiensten. ‘Ja, het zou goed zijn om ook onze medewerkers van de Sportdienst, Cultuurdienst en het OCMW welkom te heten op het Forum. Daar wil ik samen met Steunpunt Vakantieparticipatie graag een extra inspanning voor doen.’
Véronique Caerts is schepen van Toerisme in Lommel. Ze zette enthousiast haar schouders onder het Forum Vakantieparticipatie, dat in december 2015 voor het eerst in tien jaar naar Limburg komt. Véronique hoopt op het forum inspiratie op te doen voor de verdere uitbouw van haar toeristisch beleid. Ze ziet bovendien in het neerstrijken van het Forum in haar stad een extra kans om het lokaal netwerk warm te maken voor het belang van vrijetijd en toerisme voor mensen met financiële en andere beperkingen.
Dit verhaal werd gepubliceerd op 8 december 2015 in de categorie Vakantie.
Neergepend door
Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.
Een goddelijke plek voor rustzoekers van alle rang en stand
In gesprek met zuster Mieke en zuster Bertine | 23 oktober 2015
Kasteeldomein Mariahove in Bellem baadt in schoonheid. 25 hectare natuur schermt het kasteel, de verblijfs- en vergaderaccomodatie af van het rumoer in de buitenwereld. De herfst spreidt een deken van opstijgende dauw over het domein. De lage zon voegt er een spectaculair kleurenspel aan toe. Samen met een team van medewerkers runnen enkele zusters er het bezinningshuis, een open huis voor mensen die de weldaad van stilte en meditatie opzoeken.
Vakantieparticipatie en Mariahove nodigden twintig mensen uit voor een bezoek, om kennis te maken met het domein en samen een bijzondere vorm van toerisme te ontdekken. Want steeds meer mensen verlangen dat de vakantie ook kansen tot stilte, inkeer en tot zichzelf komen biedt. Een gesprek met ervaren vakantiemakers en vakantiegangers kan de zusters helpen om hun domein aantrekkelijker en toegankelijker te maken voor stiltezoekers.
Gastvrijheid geworteld in traditie
De waarden achter Mariahove in Bellem zijn nog best samen te vatten in de woorden gastvrijheid en openheid. Er gaan bezinningsmomenten, studiedagen en vergaderingen door. Mensen kunnen hier ook gewoon enkele dagen verblijven, de stilte opzoeken en de omgeving verkennen.
Gastvrijheid zit in kleine dingen. De gelegenheidsgasten, waarvan er enkele al de dag voordien arriveerden voor overnachting en ontbijt, mochten de sfeer op Mariahove zelf ervaren. Een persoonlijk welkom. Een babbel. Het gevoel dat je gezien bent als mens en dat je niets tekort zult komen. Koffie en koek, een oerdegelijke Vlaamse maaltijd, taart als vieruurtje. En vooral: ruimte om te zijn, vrij te bewegen en te ademen in het uitgestrekte park, even weg te zijn van een leven waarin drukte, lawaai en verplichtingen onze aandacht opeisen.
Gastvrije zorg. De zusters verzorgen het ontbijt.
Van duiventoren, ijskelder en orangerie
Zuster Bertine neemt ons mee op wandel in het kasteel en het park. De duiventoren is het oudste gebouw van het domein. De eerste eigenaars, een adellijke familie uit het Gentse, bouwde de toren in de 17de eeuw. Ze vestigden ermee aanzien en status in de streek. De toren telt 30 in- en uitvlieggaten.
In het park ligt -goed verborgen- een oude ijskelder, de koelkast avant-la-lettre. De kelder is in feite een aarden heuvel begroeid met beukebomen om in de zomer de kelder af te schermen voor de zon. Het winterse ijs van de vijver werd er in gestapeld om etenswaren te bewaren.
In de orangerie, een gebouw uit de 19e eeuw, overwinterde vroeger de uitgebreide verzameling dure exotische planten.
In het park zijn zeldzame oude bomen te bewonderen. Er wonen ezels, pony’s, zwanen. Het park wordt onderhouden door een team van mensen met minder kansen op de arbeidsmarkt.
Adellijke bib en majestueus terras
Het huidige kasteel, een statig wit gebouw met vier metershoge zuilen en een centrale trap, werd gebouwd in de beginjaren van de 19e eeuw. Heel bijzonder is de bibliotheek van het kasteel. De zusters bewaren er een uitgebreide verzameling boeken van spirituele inslag. Gasten zijn er welkom om te lezen, te verwijlen, eindeloos lang vanuit de grote ramen de omgeving van het park in zich op te nemen. Achter het kasteel ligt een schitterend terras. Wie daar plaats neemt, voelt zich adellijk bevoorrecht.
In de koetshuizen, links en rechts van het kasteel bevinden zich de pas gerenoveerde gastenkamers en een zaal met moderne accommodatie voor groepsontmoetingen tot 100 deelnemers.
Van adellijke handen naar religieuze zorg
In 1963 kocht het Verbond der kloosterzusters van het bisdom Gent het kasteel van de laatste particuliere eigenaar. Het bisdom wilde er een bezinningscentrum voor religieuzen uitbouwen. In 1965 kreeg het domein de naam “Mariahove”. Gaandeweg ging het centrum zich openstellen voor een breder publiek. Nu is Mariahove een open huis voor velen, waar iedereen welkom is. Alle programma's staan open voor mannen en vrouwen, jongeren en ouderen, geëngageerde christenen, liefhebbers van woord en wederwoord, zoekers naar zin en geluk, rust en stilte. Het is open voor individuele verblijven, voor rust en vakantie of persoonlijke bezinning.
Weinig afleiding, des te meer eenvoudige schoonheid
Er kunnen 35 personen overnachten in eenvoudige kamers van één of twee personen. De kamers bevinden zich in het kasteel en in het paviljoen Emmaus. Er is geen radio of TV op de kamer, internetverbinding is er wel.
Zoveel schoonheid, zoveel geschiedenis, zoveel rust en zoveel faciliteiten. Gastvrijheid is hier een belangrijke waarde.
De vraag die het team nu bezighoudt is: wat kunnen wij doen om Mariahove aantrekkelijker te maken voor de vakantieganger? De gelegenheidsgasten buigen zich over de vraag. Het bruist algauw van de ideeën. Welke? Over enkele dagen lees je ze hier.
Zuster Bertine en zuster Mieke wonen op het domein Mariahove in Bellem (Aalter) en runnen er op gastvrije manier het bezinning-, rust- en ontmoetingscentrum.
Onlangs nodigden ze een groep vakantiemakers, vakantiegangers en enkele collega's uit de sector van stiltecentra uit voor een kennismaking en brainstorm. Vakantieparticipatie maakte de ontmoeting mogelijk.
Dit verhaal werd gepubliceerd op 23 oktober 2015 in de categorie Vakantie.
Neergepend door
Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.
Stilte in zwart en wit
In gesprek met Marleen Wauters | 16 oktober 2015
‘Iedereen heeft een rugzak. En iedereen moet die van hem of haar leren dragen.’ Marleen Wauters (54) kijkt me open in de ogen als ze die wijsheid met me deelt. Haar kleine gestalte straalt een levenskracht uit die diepe wortels heeft. Levenskracht gegroeid uit kwetsuren en de vaste wil de schoonheid van het leven toch te kunnen aanraken. Marleens levensverhaal is er een van verlies, rechtop krabbelen, sterk worden. ‘Ik heb een missie, en dat is de wereld wakker schudden. We zijn verkeerd bezig. We moeten weer tijd maken voor elkaar.’
Het team van Vakantieparticipatie nodigde Marleen uit voor een ontmoeting in Mariahove in Bellem. Twintig mensen komen er samen om van gedachten te wisselen over toerisme voor stiltezoekers. Marleen heeft ervaring met stille vakantiedagen. Veel vakantie kende ze niet in haar leven, maar de laatste jaren trekt ze wél tijd uit om er af en toe tussenuit te zijn. Ze ging al twee keer op sportkamp, en ging met een vriendin op vakantie in het bezinningscentrum de Priorij van Bethanië in Loppem. Rust en stilte opzoeken kunnen helend zijn, ervaart Marleen.
Vakantie: een zoektocht naar rust
Met vakantie gaan in een bezinningscentrum zoals Bethanië of Mariahove is niet alledaags. De meeste mensen denken bij vakantie in Vlaanderen spontaan de stad, de kust of een attractiepark. Verblijven in een stiltecentrum heeft niets spectaculair, maar des te meer diepgang. ‘In Bethanië kon ik even weg zijn van de drukte en het lawaai. Af en toe voel ik die nood aan rust. Het laadt mijn batterijen op.’ Marleen vult haar vakantiedagen dan graag met wandelen, fietsen, genieten, gewoon zijn. ‘Ik heb dan geen radio nodig, geen tv, en ik nam de laatste keer zelfs geen boek mee.’ Alleen het genieten van de omgeving, de natuur en de stilte kan genoeg zijn.
'We moeten weer tijd maken voor elkaar.' Marleen zoekt stilte en samenzijn in haar vakanties.
Stilte in zwart en wit
‘Er is goede stilte en slechte stilte’, zegt Marleen. ‘De goede stilte betekent rust kunnen vinden. Als ik me goed voel, en ik behoefte heb om goed voor mezelf te zorgen, dan zoek ik de goede stilte op. Dat kon ik ook tijdens mijn vakantie in Bethanië ervaren.’ Goede stilte doet deugd. Goede stilte is helend. Maar Marleen kent ook slechte stilte. ‘Dat is de stilte die me overvalt als ik me terugtrek omdat er iets is gebeurd wat ik heel moeilijk vind. Dan is de stilte eerder een vlucht van een situatie of van een confrontatie die ik niet kan aangaan.’ In dat zwarte gat van stilte probeert Marleen niet meer te vallen. Ze leerde de signalen van die slechte stilte tijdig herkennen om er constructief mee om te kunnen gaan.
“Goede stilte doet deugd.
Slechte stilte is gevaarlijk.”
Hard werken om een gelukkig mens te worden
‘Ik begin eigenlijk nu nog maar pas te leven’, vertelt Marleen. Haar moeder nam afscheid van het leven twee dagen voor Marleen 13 werd. Het kost een mensenleven om dat een plaats te geven. Het gemis gaat nooit voorbij. Later in haar leven werd ze opnieuw geconfronteerd met zelfdoding van haar vriend die ze amper vijf maanden voordien had leren kennen. Zelf kent ze het ook: de zwaarte van zelfmoordgedachten. Dankzij therapie en een diepgaande ervaring met familieopstellingen beheerst ze nu technieken om met donkere gedachten om te gaan. ‘Ik geraakte niet meer alleen uit die negatieve cirkel. Gaandeweg leerde ik om mijn gedachten en gevoelens te herkennen, en als ik dreig de dieperik in te gaan, dan weet ik nu wat ik te doen heb om daar uit te geraken.’
'Goede stilte doet deugd.' Marleen kent zichzelf en weet goede stilte op te zoeken als het nodig is.
Tijd maken voor elkaar
Marleen heeft enkele goede vrienden die haar zo goed kennen dat ze zien wanneer ze dreigt weg te zakken in depressiviteit. ‘Als ze dat opmerken, dan halen ze me terug naar het leven. Die zorg voor mekaar is het allerbelangrijkste in het leven. Ik vind het zo jammer dat de mensen nog zo weinig tijd maken voor elkaar. De computer heeft veel sociaal contact weggehaald. Vroeger waren de mensen echt samen, nu zitten ze achter hun computer te chatten maar dat is toch niet hetzelfde.’
“Mijn vrienden zien hoe het met me gaat. Als het nodig is halen ze me terug naar het leven.”
Het is Marleens levensmissie geworden: de wereld wakker schudden en laten weten: ‘Hé, we zijn niet goed bezig. We hebben als mensen voor elkaar te zorgen. En respect, dankbaarheid en eerlijkheid zijn écht belangrijk als we iedereen een evenwaardige plek in de samenleving willen toebedelen.’
Marleen weet wat depressie is. ‘Ik zal altijd wel depressieve klachten blijven hebben’, zegt ze. Ze leerde de tekenen herkennen en zichzelf sturen om niet de dieperik in te gaan. Naar de schone dingen van het leven op zoek gaan hoort daarbij. Vriendschap is voor haar de essentie van het leven. En vakantie hoort bij het leven als eten en drinken. Om de vriendschap te ervaren en rust te vinden.
Ze wil het taboe rond zelfdoding en het stigma rond de psychiatrie helpen doorbreken door met haar verhaal naar buiten te blijven komen. ‘Ik ben de schaamte al lang voorbij’, zegt ze. ‘Depressie, Burn-out: het zijn de ziekten van de eeuw.’
Dit verhaal werd gepubliceerd op 16 oktober 2015 in de categorie Vakantie.
Neergepend door
Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.
‘Ik verdien ook een plaats in het schilderij van de samenleving’
In gesprek met Jean Peeters | 8 september 2015
‘Ik probeer me te richten op positieve dingen. Want dan groeit er iets in mijn hoofd.’ Voor Jean Peeters (58) draait het leven om leren. Leren om vrede te vinden met zichzelf en een goed mens te zijn voor andere mensen. Op z’n eentje met vakantie gaan hoort daarbij. Het is een tijd van genieten en zijn plan leren trekken. Jean heeft een beperking, waardoor hij de wereld veel intenser ervaart dan de meeste mensen. ‘Maar probeer ik iets te maken van mijn leven, van mijn talenten. Ik wil ook een plaats krijgen in het schilderij. ‘
'Door mijn beperking voel ik me soms onbegrepen. Dat is een heel sterk gevoel, waardoor je je alleen voelt, uitgestoten. Dat minderwaardigheidsgevoel, dat leg ik mezelf eigenlijk op.’ Hij vecht er tegen. ‘Ja, natuurlijk heb ik fouten gemaakt, maar ik probeer mezelf te vergeven. En ik doe mijn best, ik probeer meer te denken: klinkt het niet, dan botst het maar. Ik moet toch durven om stappen te zetten.’
'Ik probeer iets te maken van mijn leven.'
Stappen zetten naar geluk
Stappen zetten dus, ook in moeilijke situaties. Want daar valt uit te leren. Zoals op vakantie gaan, in je moederziele eentje. Het lukt deze positieve ziel prima. En liefst van al naar zee. Jean: ‘Ik hou zoveel van de zee. ’s Morgens vroeg een uurtje gewoon op het strand zitten als het nog heel stil is. En dan naar de verre horizon kijken. Gewoon kijken, een beetje bezinnen, en dan begint het vanbinnen te kriebelen. Dan komt er een geluksgevoel binnen bij mij.’
‘Gewoon kijken naar de horizont. Dan begint het vanbinnen al te kriebelen.’
‘Of ergens op een bank zitten. Gewoon zitten, en naar de mensen kijken die voorbij komen, kijken naar wat ze doen. Soms vraag ik me dan wel af wat de mensen van mij denken. Dat minderwaardigheidsgevoel speelt dan op. Maar eigenlijk is dat niet nodig. De mensen zijn toch meer met zichzelf bezig dan met mij.’
‘Ze kennen mij, en dat is fijn’
Jeugdherberg De Peerdevisser in Oostduinkerke is zijn favoriet verblijfsadres. ‘Ik denk dat ze mij daar wel kennen. Ik krijg daar het gevoel dat ik iemand ben die ze graag hebben. Als ik binnenkom, en ze mij met een klapke aan de receptie verwelkomen, dan voelt dat goed.’ Jean krijgt er een kamer alleen - wat hij erg waardeert. En hij durft er contact maken met andere gasten. Ook in ‘De Ploaete’ logeerde hij al. ‘Ook fijn, want dat ligt in de Langestraat in Oostende, een hele levendige buurt.’
Jean probeert te genieten van elk moment. Thuis – met zijn groene vingers in zijn prachtig tuintje – en op vakantie. ‘Ik neem mijn tijd. Ik geniet van wat er te zien is. Als je alleen met vakantie gaat, dan doe je wat je wilt. Ik zoek dan ook wel contact met andere mensen, door bijvoorbeeld te gaan eten in het sociaal restaurant in Oostende.’
De vrijheid van alleen te reizen
Hoewel Jean ook wel deelneemt aan georganiseerde buitenlandse groepsvakanties van Horizont, is een vakantie alleen de max. ‘Die vrijheid is iets uniek. Ik leer op mijn eentje ook beter mijn plan trekken, en dat geeft mij een goed gevoel. En ik als ik zo op mezelf aangewezen ben, kan ik met niemand ruzie krijgen, dan blijf ik vanbinnen rustig.’
‘Alleen eropuit: die vrijheid, dat gevoel van rust vanbinnen is iets uniek.’
Mits een goede voorbereiding lukt dat ook. Lang vooraf boekt Jean zijn verblijf. Hij plant zijn daguitstappen en zorgt dat de tickets geregeld zijn via Vakantieparticipatie. De mensen van Rap op Stap Hasselt helpen hem daarbij. ‘Want ik vind het wel fijner om dat face-to-face te kunnen regelen dan aan de telefoon. Alle informatie over de reis, het verblijf en de uitstappen wordt me dan netjes met de post opgestuurd.’ Jean heeft er houvast aan, aan die duidelijkheid. ‘Ik moet dan gewoon mij concentreren op mijn valies, op tijd naar het station gaan en dan begint de vakantie.’
Jean Peeters ontdekte Vakantieparticipatie een jaar of zeven geleden, dankzijeen artikel in het infoblad van de Christelijke Mutualiteit. Het klonk hem ‘als muziek in de oren’, zegt hij. Sindsdien boekt hij elk jaar zijn vakantie op z’n eentje, en trekt hij sinds een jaar of drie ook in groep op buitenlandse vakantie met Horizont vzw.
Dat er nu een Rap op Stap kantoor in Lommel is gekomen, vindt Jean top. Makkelijk natuurlijk, dat hij nu dicht bij huis zijn vakantieplannen kan regelen. Hij hoopt dat Rap op Stap Lommel ook aandacht zal schenken aan cultuur in eigen buurt. ‘In Hasselt kon ik terecht voor goedkope tickets voor culturele voorstellingen in het Cultureel Centrum. Het zou tof zijn als dat ook in Lommel kan. Want naast vakantie geeft muziek en theater me ook zo’n stimulans. Cultuur is goed voor de ziel.’
Dit verhaal werd gepubliceerd op 8 september 2015 in de categorie Vakantie.
Neergepend door
Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.
