Overslaan en naar de inhoud gaan

Vakantie

Oliebollen met tartaar en zwemmen tot het donker is

In gesprek met Cindy Kasperec en Ronny Van Rysbergen | 26 juni 2015

‘Vroeger had ik altijd verdriet,’ zegt Cindy Kasperek. ‘Ik was vaak ziek en veel te veel alleen. Maar nu ben ik getrouwd met Ronny en hebben we ons zoontje Rigory. De dagen vliegen nu, en er is veel plezier gekomen in mijn leven.’ Mogen kennismaken met Cindy, Ronny en hun kleine jongetje met de prachtige grote ogen voelt als een voorrecht. Het jonge gezin nodigde ons uit voor een bezoek aan één van hun favoriete uitwaaiplekjes in de buurt: provinciaal domein De Ster in Sint Niklaas.

Hier hebben we naar uitgekeken. ‘Wij’, dan zijn vakantiebemiddelaar Kelly, fotograaf Robert, verhalenschrijver Griet, mama Cindy, papa Ronny en kleine uk Rigory. We ontmoeten elkaar aan de ingang van De Ster, klaar voor een wandeling rond het meer. We slenteren, vragen, vertellen, luisteren. Iedereen geniet. Cindy straalt. Ronny is lief voor zijn vrouw. Rigory verhuist van buggy naar arm naar arm. Een namiddag samen, met echt tijd voor elkaar en voor een hartelijk gesprek. Niets moet, ontspannen mag. Het is een geschenk voor ons allemaal.

Cindy en Ronny zijn superfans van vakantie en Vakantieparticipatie. Al struikelt Cindy over het woord ‘Vakantieparticipatie’. Ze probeert, probeert nog eens en geraakt keer op keer in de knoop. ‘Ik krijg het niet gezegd’, lacht ze. ‘Misschien moeten ze daar in Brussel maar eens iets anders bedenken. Iets dat ik wel gemakkelijk kan zeggen.’ Schrijven is ook moeilijk, maar het houdt haar niet tegen om heel regelmatig een berichtje te posten op de fanpagina van dat leuke team met die moeilijke naam. Het jaarlijkse Forum slaat ze niet over. Veel te leuk.

‘V-a-k-a-n-t-i-e-p-a-r-t-i-c-i-p-a-t-i-e. Ik krijg het niet gezegd. Misschien moeten ze in Brussel maar eens een andere naam bedenken.’

Hier, in De Ster, is Cindy aan zet. Hier kent ze de weg, haalt ze herinneringen op. Als kind had ze epilepsie. Ze ging naar het bijzonder onderwijs en woonde alleen met haar mama. ‘Ik was enig kind, mijn moeder had met mij haar handen al vol.’ Cindy is extreem gevoelig. De geringste spanning, ruzie of onzekerheid brengt haar van slag. ‘Ik heb zoveel gehuild vroeger. Maar nu ben ik gelukkig. Omdat ik nu getrouwd ben met Ronny en een zoontje heb. Mijn grote droom was om zelf een gezin te hebben, en dat is er nu.’

vlnr: verhalenschrijver Griet, mama Cindy, papa Ronny, 
vakantiebemiddelaar Kelly en kleine uk Rigory

 

Cindy leeft van een invaliditeitsuitkering. ‘Vroeger zat ik altijd maar thuis, tv te kijken. Maar nu, met Ronny, doen we van alles samen. En omdat ik voor Rigory zorg, gaat de tijd ook goed vooruit.’ Ze trekken er geregeld op uit. In de buurt van Belsele, waar het gezin woont, of verder weg. Naar de zee, liefst van al. Cindy: ‘Dan zijn we eens onder ons. Even geen familie. Geen telefoon. Geen zorgen, geen andere mensen die aan mijn oren zeuren. En eens niet moeten werken. Want thuis is altijd wel werk, en op vakantie moet dat allemaal even niet.’

‘Vroeger zat ik altijd thuis. Tv te kijken. Maar nu ben ik gelukkig. We doen alles samen en de tijd gaat goed vooruit.’

De eerste keer samen als gezin op vakantie was in Park Merlo in Bredene. En vorig jaar ging de reis naar Blankenberge. En daar horen straffe verhalen bij, herinneringen aan belevenissen die nu nog pretlichtjes toveren in Cindy’s ogen. 

Even geen zorgen, even geen werk en
gewoon samen zijn. Dat is vakantie, vindt Cindy.

 

Brandalarm

‘In ons kampeerhuisje in Bredene ging op een keer het brandalarm af. Een lawaai dat dat was! Ronny had een hete pan onder koud stromend water gehouden, en die damp had het alarm in gang gezet.’ Cindy kan er nu mee lachen. Rook hebben ze later trouwens nog gezien, op de kusttram. ‘Ineens kwam er rook van onder de tram vandaan. Ik kreeg echt schrik en we zijn meteen afgestapt. Ik was veel te bang dat Rigory iets zou overkomen.’

Zoveel te doen aan de zee

In Bredene rolden ze van de duinen. Ze struinden doorheen de bunkers van domein Raversijde in Oostende. Aan Center Parcs De Haan houdt het koppel ook een warme herinnering over. ‘We gingen er bowlen. Dat kostte 10 euro voor een uur. Maar omdat het heel rustig was, hebben wij de hele namiddag mogen bowlen voor de prijs van één uur. Sympathiek van die mensen. Ik voelde op het einde van de namiddag mijn armen niet meer’, grapt Cindy.

Door het bed gezakt

‘En in de jeugdherberg in Blankenberge, daar ben ik vorig jaar door het bed gezakt. In het midden van de nacht. Beschaamd dat ik toen was. Ik wilde ’s anderendaags vertrekken, uit schaamte. Maar dat hebben de mensen van Jeugdherberg De Wullok toen gelukkig uit mijn hoofd kunnen praten.’ Trouwens, zo’n verblijf in een jeugdherberg is voor herhaling vatbaar. ‘Er waren veel andere mensen, heel gezellig. We keken met de andere gasten samen tv, en ’s morgens was er ontbijt, zoveel we maar wilden.’

Lekker zwemmen, lekker eten

Vakantie, dat is ook lekker eten. ‘Ik hou heel veel van lekker eten’, zegt Cindy. Haar man schatert. ‘Ja, zoals oliebollen hé schat. Niet met suiker, maar met tartaar!’ We moeten er allemaal om lachen, daar bijeen in De Ster, uitkijkend over het meer dat schittert in de zon. Voor zwemmen is het nog wat te fris. Maar eens het warme weer daar is, is Cindy niet meer te houden. Ronny: ‘Als ze dan wil gaan zwemmen, is het best dat er iemand meegaat, want anders weet Cindy van geen ophouden. Dan zwemt ze tot het donker is.’

Hilarisch moment. Die Cindy toch. Schitterende, eerlijke, authentieke, lieve madam. Met nog dromen te over, zoals varen in een luchtballon of op vakantie gaan met het vliegtuig. Met ook een paar gekke gewoonten. Want toegegeven, er zit toch wel een bijzonder kantje aan die voorliefde voor oliebollen met tartaar en zwemmen tot het donker wordt?

 

Fotografie: Robert Boons

In gesprek met

Cindy Kasperk en Ronny Van Rysbergen zijn volbloed Vakantieparticipatie-fans. Ze trekken elk jaar – en liefst méér – eropuit. Cindy wilde graag eens ‘iets bijzonder’ doen met het team van Vakantieparticipatie. ‘Met foto’s en een verhaal van ons’, stelde ze voor. Dat vonden we leuk! Dus koos ze een plek om samen naartoe te trekken. Het werd De Ster in Sint-Niklaas, één van haar favoriete uitwaaiplekjes in eigen buurt.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 26 juni 2015 in de categorie Vakantie.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Vertrouwde vakantieomgeving doet mensen in armoede openbloeien

In gesprek met Gonnie Berton-Appel | 6 november 2013

Mensen die mondiger en meer zelfzeker worden, nieuwe vriendschappen die ontstaan, mensen die elkaar tips geven over omgaan met moeilijkheden die gelinkt zijn aan leven in armoede… Uitbaatster Gonnie Berton-Appel ziet mooie dingen gebeuren in haar vakantiecentrum De Lage Kempen. Elk jaar begroet ze bekende gezichten, die via Vakantieparticipatie hun weg naar haar de camping vinden. Waar de terugkomers bij hun eerste vakantie-ervaring vaak nog schuchter en onwennig zijn, ziet Gonnie hen gaandeweg openbloeien. Haar filosofie? ‘Iedereen gelijk behandelen. Dat willen deze mensen ook echt: eens net als iedereen mogen zijn. Met vakantie.’ 

Voedende verbindingen

‘Ik merk dat mensen in armoede elkaar hier echt vinden en helpen, ook met allerlei tips’, zegt Gonnie. ‘Dan leert iemand bijvoorbeeld van een andere gast dat je eten van de Voedselbank ook kunt invriezen of in soep verwerken, om zo wél het einde van de maand te halen zonder dat er voedsel verloren gaat. Dat mensen elkaar daarin vooruithelpen, is fantastisch.’ Gonnie ziet haar gasten vaak helemaal openbloeien.

‘Als we hen voor het eerst ophalen aan het station, zijn ze meestal terughoudend en schuchter. Maar op de terugrit vertellen ze honderduit over wat ze allemaal hebben meegemaakt.’

Groeien in zelfredzaamheid

‘Het valt op dat de meeste mensen bij een eerste verblijf vaak nog onwennig zijn’, zegt Gonnie. ‘Alsof ze niet goed weten hoe dat dan precies gaat, op vakantie zijn. Bij volgende vakanties zie je dat ze bijvoorbeeld wél al op voorhand kaartjes voorBobbejaanland of Bokrijk via Vakantieparticipatie hebben geregeld.’ Ook merkt Gonnie dat haar terugkomers mondiger worden naarmate ze beter weten waaraan ze zich kunnen verwachten. ‘Het eerste jaar durven ze vaak weinig te vragen of voor zichzelf op te komen. Het jaar daarop hoor je: Hallo Gonnie, hier zijn we weer. Hebben we dezelfde bungalow? Wat ga je deze week organiseren? Mogen we ook fietsen op die dag? Dat is heel mooi om te zien.’

Genieten zonder bijkomende kosten

Dat de camping toelaat om zonder extra kosten van een mooi gevuld vakantieprogramma te genieten, helpt. ‘Veel mensen hebben geen auto of budget voor extra uitjes’, zegt Gonnie. ‘Dan is het fijn dat er ter plaatse veel te beleven valt. En dat de kinderen ook nooit ‘neen’ hoeven te  horen omdat iets teveel kost. Ze kunnen net als alle andere kinderen zonder rem van de faciliteiten genieten. Er is ‘s zomers een gratis animatieprogramma. En het openluchtzwembad en de go-carts zijn vrij te gebruiken. Wie via Vakantieparticipatie boekt, bieden we gratis een minigolfsessie en een dag gebruik van de huurfietsen aan. Zo kan wie dat wil ook eens de omgeving verkennen.’

Nieuwe vriendschappen

‘We zien hier mooie vriendschappen ontstaan tussen mensen, die daarna ook afspreken om in dezelfde periode terug te komen. En gasten die hier als kind kwamen, komen nu met hun eigen kinderen om de ervaring door te geven. Dat is heel mooi, maar tegelijk hoop je natuurlijk dat ze ooit uit die cirkel van armoede kunnen stappen.’ Dat tweesnijdende zwaard ervaart Gonnie ook in het stijgende aantal gasten in armoede. ‘Dit jaar hebben al 43 gezinnen via Vakantieparticipatie een verblijf geboekt’, zegt ze. ‘Een recordaantal. Het toont dat steeds meer mensen de weg naar ons vinden, dus dat is fijn. Maar het illustreert jammer genoeg ook dat de armoede blijkbaar toeneemt.’

'Gasten die hier als kind kwamen, komen nu met hun eigen kinderen om de ervaring door te geven. Dat is heel mooi, maar tegelijk hoop je natuurlijk dat ze ooit uit die cirkel van armoede kunnen stappen.’ 

In gesprek met

Gonnie Berton-Appel baat het populaire vakantiecentrum De Lage Kempen uit. Elk jaar begroet ze bekende gezichten, die via Vakantieparticipatie hun weg naar haar de camping vinden. Waar de terugkomers bij hun eerste vakantie-ervaring vaak nog schuchter en onwennig zijn, ziet Gonnie hen gaandeweg openbloeien. 

Dit verhaal werd gepubliceerd op 6 november 2013 in de categorie Vakantie.

Neergepend door

Lien van Laere is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze is gebeten door mensen en hun verhalen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Neem contact met onze redactie. Samen maken we er nieuws van.

'In de rol van reisbegeleider voel ik me als een herder.’

In gesprek met Freddy Pierloot | 20 november 2013

Wandelen en reizen zijn Freddy Pierloots lange leven. En met die hobby’s maakte hij een duizendtal gezinnen gelukkig. Zonder subsidie of structurele ondersteuning organiseert en gidst Freddy al 26 jaar lang vrijwillig wandelreizen per autocar, tegen zeer voordelige tarieven. ‘Door in groep te reizen kan je flink de prijs drukken’, zegt hij. ‘En het is een aangename manier om nieuwe mensen te leren kennen. Ik heb bij onze wandelreisclub Walking Friends al veel mooie vriendschapsbanden zien ontstaan.’

Samen reizen, over drempels heen

‘Heel wat mensen vinden het moeilijk vinden om uitstap of reis te maken. Dat kan om financiële redenen gaan, maar vaak spelen angst voor het onbekende en een gebrek aan knowhow mee. Waar vind je de nodige informatie? Hoe trek je je lokaal uit de slag als je de taal niet spreekt? Betaalbaar en begeleid reizen in de geborgenheid van een groep kan zo’n drempels wegnemen. ‘Ik zie mezelf in mijn rol als reisbegeleider als een herder’, zegt Freddy. ‘Ik begeleid de mensen en probeer in te spelen op de noden van de groep. Weten dat je altijd op een begeleider kunt terugvallen, ook in onvoorziene omstandigheden, schept vertrouwen.’

Voordelig reizen in groep

Doordat Freddy steeds op zoek gaat naar de meest voordelige prijs-kwaliteitsformules en zelf vrijwillig de reizen begeleidt, kan hij voor de vriendenkring zeer haalbare tarieven hanteren. ‘Hoe groter de groep, hoe meer je de kosten kunt drukken’, zegt hij. Ook sociale organisaties doen soms een beroep op zijn diensten. Zo organiseerde hij al daguitstappen voor Pasar vzw en hetOKRA-trefpunt van Zandvoorde. ‘Ik regel en boek alles van A tot Z’, zegt Freddy. ‘Het traject, de bus, het eten en de activiteiten ter plaatse. De verenigingen betalen alleen voor de bus, de maaltijden en eventuele toegangsgelden. Mijn begeleiding is vrijwillig.’
 

Sociaal engagement en warme banden

‘We nemen ook mensen mee die het echt niet breed hebben’, zegt hij. ‘Soms voor een langere reis, vaak voor een daguitstap. Ooit kocht ik van iemand twee schilderijtjes, zodat die man de rit kon betalen. En iemand die in een begeleid woonproject zat en zo graag eens de bergen wilde zien, heb ik mits wat organisatie kunnen meenemen. Uiteindelijk sliep hij met m’n vader op de kamer. Ondertussen woont die man in een rusthuis en hij vraagt nog altijd naar mij. En er ontstaan natuurlijk ook mooie vriendschappen. Ooit reisden twee jongens mee die een spraakafwijking hadden. Dat zijn hechte vrienden geworden.’

Geolied team, vlotte reis

Na 26 jaar weet Freddy dat de hele keten goed moet zitten. ‘Je hebt een geolied team nodig, dat voeling heeft met mensen van alle slag’, zegt hij.  ‘Zelf kan ik op de steun van een reisorganisatie en een betrouwbare busorganisatie rekenen en trek ik jaarlijks naar reisbeurzen om inspiratie op te doen. Zo’n 80 procent van het werk zit in de voorbereiding.’

Even in een droomwereld

Het afscheid aan het einde van de reis is zowel voor Freddy als voor de reizigers vaak een emotioneel moment. ‘Zelf neem ik afscheid van iets waar ik haast een jaar aan gewerkt en gekoesterd heb. En veel mensen proeven op zo’n groepsreis van een soort ideale samenleving.' 

'Er is samenhorigheid, je maakt plezier, je hoofd is vrij van zorgen. Als je dat in het dagelijkse leven moet missen, kan dat afscheid pijnlijk zijn.’

Steeds een fijn weerzien

‘Onze reisclub groeide organisch en telt vandaag zo’n 130 leden, waaronder mensen die al 24 jaar mee op reis gaan. Iedereen kent iedereen’, zegt Freddy. ‘De sfeer op de jaarlijkse barbecues, kaasavonden en eindejaarbijeenkomsten zit dan ook altijd goed. We bespreken de aankomende reizen, en er worden video’s, foto’s en verhalen van de voorbije uitstappen gedeeld. En ook daar kunnen we, dankzij de hulp van vrijwilligers, de prijzen zeer democratisch houden.’ 

nopic

In gesprek met

Freddy Pierloot leeft van reizen. Zonder subsidie of structurele ondersteuning organiseert en gidst Freddy al 26 jaar lang vrijwillig wandelreizen per autocar, tegen zeer voordelige tarieven.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 20 november 2013 in de categorie Vakantie.

Neergepend door

Lien van Laere is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze is gebeten door mensen en hun verhalen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Neem contact met onze redactie. Samen maken we er nieuws van.

De stilte van een klooster opzoeken? Ook dàt kan vakantie zijn.

In gesprek met Christine Audenaert | 22 november 2013

In Zedelgem, middenin het groen, ligt Priorij Bethanië. Zusters wonen er, en gasten kunnen er een tijdlang mee leven op het ritme van het klooster. Sinds dit jaar kan je er ook via Vakantieparticipatie terecht. Een doorsnee gastenverblijf is het klooster niet. Wel kan het een fijne bestemming zijn voor wie nood heeft aan een stille plek in de natuur om even te herbronnen. Christine Audenaert laafde er zich een zomerweek lang aan de rust en de stilte. En genoot.

Genieten van een prikkelarme omgeving

‘Ik zocht een financieel haalbare, vlot bereikbare vakantiebestemming waar ik echt rust en stilte kon ervaren’, zegt Christine. ‘Even geen televisie, computer en telefoons in de buurt. Echt weg zijn van de mediadrukte en de zorgen van alledag. Eens niet zelf moeten koken, maar gewoon wat kunnen rusten, wandelen, fietsen of een boekje lezen.’ Bij Priorij Bethanië vond ze het allemaal. ‘Ik heb op voorhand wat over en weer gemaild met de zusters’, zegt ze. ‘Ook omdat ik vegetariër ben. En daar werd heel vlot en positief op gereageerd. Dat gaf me een welkom gevoel.’

‘Even geen televisie, computer en telefoons in de buurt. Echt weg zijn van de mediadrukte en de zorgen van alledag.'

Vegetarische burgers

Christine verbleef samen met een vriendin in het klooster. ‘Soms trokken we er samen op uit, op andere momenten gunden we onszelf en elkaar de rust. Dat beviel me goed.’ Tijdens haar verblijf woonde Christine ook regelmatig de gebedsdiensten van de zusters bij. ‘Ik ben gelovig’, zegt ze, ‘en het was fijn om te ervaren hoe de zusters hun geloof beleven. Overdag wordt gevraagd om hun rust zoveel mogelijk te respecteren, maar tijdens de maaltijden was er wel altijd een zuster aanwezig en was er ruimte voor een gesprek. De zusters hadden trouwens enorm hun best gedaan om aangepaste maaltijden voor me te voorzien. Ze hadden zelfs vegetarische burgers gehaald. Dat heb ik echt gewaardeerd.’

Fijn iets te kunnen betekenen

Haar verblijf in het klooster heeft Christine veel geboden. ‘Ik heb er een rust gevonden die ik thuis niet zo snel vind’, zegt ze. ‘En ook de verbondenheid die ik voelde met andere gasten was voedend, want het eten gebeurt gezamenlijk. Bij het ontbijt en middagmaal kon gepraat worden, ’s avonds werd in stilte gegeten. Ik vond het allebei aangenaam. En de sfeer tussen de gasten zat ook goed, terwijl de groep toch heel divers was. Van een koppel uit Zwitserland en een pastoor uit Polen, tot een aantal jonge mensen die er kwamen studeren voor hun tweede zit. Vooral met die jongeren had ik een goed contact. Het deed deugd om te voelen dat ik hen kon bemoedigen. Een van hen heb ik nadien zoals beloofd nog eens opgebeld om te horen of ze geslaagd was. Ze was zo blij dat ik belde! Dat voelde goed, dat ik iets voor haar kon betekenen.’

‘Ik heb er een rust gevonden die ik thuis niet zo snel vind. En ook de verbondenheid die ik voelde met andere gasten was voedend.’

Voor herhaling vatbaar

Volgend jaar komt Christine graag terug. En dan liefst wat langer. ‘Vijf dagen vliegen zo voorbij’, zegt ze. ‘Volgend jaar hoop ik zeven dagen te kunnen blijven. En mocht het aanbod zich uitbreiden naar andere perioden, ik zou er zeker nog vaker heengaan. Het klooster is voor mij echt een aanrader voor mensen die naar rust en stilte op zoek zijn. Het onthaal is warm, je verblijft in een mooie omgeving waar je heerlijk kunt wandelen en fietsen, en het eten is bijzonder lekker en verzorgd.’ Dat is ook wat de zusters hopen te bieden wanneer ze gasten ontvangen. ‘We willen mensen de kans bieden om hier een tijdlang tot rust te komen en echt van de omgeving en de stilte te genieten’, zegt zuster Ria.

Openheid en respect voor het geloof

Toch wil de zuster benadrukken dat het klooster geen doorsnee vakantieverblijf is. ‘We zijn en blijven een klooster’, zegt ze. ‘We bieden een monastiek onthaal en verwachten dus ook een zekere openheid en respect voor ons geloof. Gasten hoeven niet per se diepgelovig te zijn, maar we nodigen hen wel van harte uit om minstens één gebedsdienst per dag bij te wonen. En ook de maaltijden worden hier in het klooster genuttigd.’ Vooral mensen die eens uit de hectische mallemolen van alledag willen stappen, kunnen volgens zuster Ria baat hebben bij een verblijf in het klooster.

Non wandelt in klooster

Zelfstandig genieten van de stilte

Wie voor het eerst naar het klooster komt, kiest volgens de zuster best voor een verblijf van hooguit een vijftal dagen. ‘De stilte is voor sommige mensen best confronterend’, zegt ze. ‘We verwachten van onze gasten dat ze om kunnen met de stilte die bij ons kloosterleven hoort, en daar ook zelfstandig van kunnen genieten’, zegt de zuster. ‘Wie nood heeft aan een gesprek, kan daar natuurlijk om vragen. Maar verder zijn we niet voortdurend ter beschikking. In de periodes waarin we mensen ontvangen via Vakantieparticipatie, zijn meestal wel voldoende andere gasten aanwezig, zodat onderling een fijn contact kan ontstaan. Zelf kijken we in ieder geval met een positief gevoel op dit eerste jaar samenwerking terug. En blijkbaar is dat gevoel wederzijds. Van een van de gasten kregen we zelfs een bedankkaartje met de wens om volgend jaar terug te komen. Wat ons betreft: zeer welkom.’

nopic

In gesprek met

Christine Audenaert laafde zich een week lang aan de stilte en de rust van Priorij Bethanië. Een vakantie alleen in de stilte kan ongelooflijk deugddoend zijn.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 22 november 2013 in de categorie Vakantie.

Neergepend door

Lien van Laere is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze is gebeten door mensen en hun verhalen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Neem contact met onze redactie. Samen maken we er nieuws van.

Het charmante van de ongedwongen sfeer in een jeugdherberg

In gesprek met Patricia Ivens | 16 december 2013

Logeren in een jeugdherberg heeft iets aparts. Dat ontdekte Patricia Ivens, die dit jaar achtereenvolgens ging logeren in herberg Sankt Vith in de Oostkantons en in herberg De Veurs in Voeren. ‘De warme, losse sfeer viel me op’, zegt ze. ‘Je voelt je er makkelijker verbonden met de andere gasten dan in een hotel. De eenvoud geeft je het gevoel dat iedereen op gelijke hoogte staat.’  

Tijd voor een streepje avontuur

‘Ik had zin om eens iets nieuws te ontdekken’, zegt Patricia. ‘Ik had nooit eerder in een jeugdherberg gelogeerd en had dus niet echt een idee wat ik me erbij mocht voorstellen. Het kon mee- of tegenvallen. Ik wilde het een kans geven.’ Het bleek mee te vallen. Zo goed zelfs dat Patricia ondertussen volop bekijkt in welke jeugdherbergen ze bij een volgende vakantie graag verblijft.

‘Eens je de stap gezet hebt, zet je hem makkelijker opnieuw’

- Patricia

Ongedwongen en eenvoudig

Wat jeugdherbergen voor Patricia bijzonder maakt? ‘De eenvoud en de gezellige, ongedwongen sfeer. Het is er vrij compact en als je dat wil, kun je ook vrij makkelijk contact leggen met andere gasten. Zo konden we kiezen of we bij het ontbijt graag apart zaten, of liever aanschoven bij anderen. Het voelde als thuis ontbijten, maar dan aan een veel grotere tafel. (lacht)  Omdat een jeugdherberg eenvoudig is ingericht, en je dus weet dat de andere gasten ook die eenvoud kunnen appreciëren, voel je je volgens mij ook vanzelf wat meer met hen verbonden.  Op hotel kom je misschien toch iets makkelijker mensen van verschillende levensstandaarden en golflengtes tegen.’ 

Warme ontvangst, fijne sfeer

In september trok Patricia samen met een vriend naar jeugdherberg Sankt Vith. ‘We sliepen niet op een van de slaapzalen, maar op een tweepersoonskamer die we op voorhand hadden aangevraagd’, zegt ze. Sankt Vith is een ideale uitvalsbasis voor fietsers. Omdat ze zelf geen fietsen bij hadden, huurden Patricia en haar reisgenoot er ter plaatse. ‘Vijftien kilometer verderop konden we fietsen huren’, vertelt ze. ‘Die verplaatsing hebben we met de bus gedaan. ‘Het bleken goede trekkersfietsen, wat in die heuvelachtige streek geen overbodige luxe is, maar met 19 euro voor een dag vond ik ze in verhouding tot ons verblijf wel erg duur. Misschien kan eens bekeken worden of voor fietsenverhuur ook een reductietarief kan gehanteerd worden’, oppert Patricia.

Voor herhaling vatbaar

Vooral het warme onthaal, de mooie fietstochten, de rust en de prachtige natuur in de streek blijven Patricia bij. ‘Sankt Vith zelf is vrij druk’, zegt ze, ‘maar met de fiets sta je zo in de natuur.’ Ook de kamers in de herberg vond Patricia prima, al zorgden de buren de eerste nacht wel voor wat nachtlawaai. ‘Ik heb dat gemeld bij het onthaal. Toen kregen we meteen een andere kamer’, zegt Patricia. ‘Die was kleiner, maar wel heel stil.' 

'Aan het einde van ons verblijf kwam de uitbater ons persoonlijk uitwuiven. Dat gaf me echt een fijn gevoel. Ik heb toen meteen gezegd: op een dag kom ik hier terug.’

Bereikbaarheid? Check.

In oktober stond herberg De Veurs in Voeren op de agenda. ‘Een goede bereikbaarheid met het openbaar vervoer staat voor mij op één als ik een verblijf kies’, zegt Patricia. ‘En ook met het onthaal, het eten en de kamers zat het goed. Vanuit Voeren hebben we een paar toffe uitstappen gedaan, onder meer naar het mooie Maastricht. In Voeren zelf was de rust totaal. Het is zo’n streek waar je gewoon ergens kunt gaan zitten en genieten van al het moois rondom. Een prachtige plek voor wandelliefhebbers. Ik heb er echt mijn batterijen kunnen opladen. Ook daar zien ze me op een dag terug.’

In gesprek met

Patricia Ivens kiest met plezier voor een jeugdherberg als vakantieverblijf. 

Dit verhaal werd gepubliceerd op 16 december 2013 in de categorie Vakantie.

Neergepend door

Lien van Laere is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze is gebeten door mensen en hun verhalen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Neem contact met onze redactie. Samen maken we er nieuws van.

Jeugdherberg biedt fijn kader voor alleenstaande ouders

In gesprek met Maria | 13 januari 2014

Wil je als alleenstaande samen met je kinderen op vakantie en vind je het fijn om ook contact te leggen met andere reizigers? Dan kan een jeugdherberg een slimme verblijfskeuze zijn. Maria en haar achtjarige dochtertje ondervonden tijdens de kerstvakantie hoe gezellig het er kan zijn. Ze verbleven in het Snuffel Backpacker Hostel in Brugge. ‘Het is fijn te weten dat je ’s avonds nog aan sociale activiteiten kunt deelnemen terwijl de kinderen slapen’, zegt Maria.

Naar zee of toch maar naar een kunststad?

Maria wilde er al langer eens op uit met haar dochtertje. Eerst dacht ze aan een dagje naar zee in combinatie met een bezoek aan Plopsaland. Omdat twee lange treinritten van en naar Hasselt in combinatie met een pretparkbezoek toch wat veel leek voor één dag, zocht ze via Rap op Stap naar mogelijkheden om in de buurt te overnachten. ‘Samen hebben we in de folder van Vakantieparticipatie bekeken. Toen bedacht ik dat het misschien wel nog leuker was om Brugge samen met mijn dochter te ontdekken. We waren er nog nooit eerder geweest. Uiteindelijk zijn het twee dagen Brugge geworden met een overnachting in jeugdherberg Snuffel. Een combinatie die heel betaalbaar bleek.’

Sociaal contact troef

In de jeugdherberg kregen moeder en dochter spontaan een familiekamer aangeboden. ‘Heel fijn’, vindt Maria, ‘want die had ik niet speciaal aangevraagd.’ Verder was ze aangenaam verrast dat je er zo makkelijk sociale contacten kunt leggen. ‘Het was de eerste keer dat we in een jeugdherberg verbleven en het was fijn dat er een bar was waar we gezelschapsspelletjes konden spelen.' 

"Mijn dochtertje zei: ‘Mama, ik vind dit echt de gezelligste plek!’’

Internationale contacten

Het internationale gezelschap vindt Maria ook een meerwaarde. ‘Je komt er mensen van overal tegen. We deelden de herberg met onder meer gasten uit Engeland en China. Met een Chinees meisje dat ook alleen op stap was, hebben we trouwens een fijn contact gehad, in het Engels en in gebarentaal. Dat is het fijne aan kinderen, die leggen vrij makkelijk contact. Ik had m’n dochtertje ook gevraagd of ze het goed vond dat ik nog iets in de bar zou drinken als zij sliep. Dat vond ze prima. ‘Als er iets is, kom ik wel even naar beneden’, zei ze.

Een praatje maken of een optreden bijwonen

‘Uiteindelijk ben ik bij haar gebleven omdat het die nacht hard stormde, maar het was fijn te weten dat het had gekund’, zegt Maria. Daarom kan een jeugdherberg zeker een aanrader zijn voor alleen reizende ouders met kinderen. ‘Je kunt er ’s avonds makkelijk nog even naar de gemeenschappelijke ruimte gaan en wat praten met andere gasten’, zegt ze. ‘Of zelfs een optreden meepikken, want in de Snuffel worden die regelmatig georganiseerd. In een hotel ligt dat volgens mij minder makkelijk.’

"Daarom kan een jeugdherberg zeker een aanrader zijn voor alleen reizende ouders met kinderen. ‘Je kunt er ’s avonds makkelijk nog even naar de gemeenschappelijke ruimte gaan en wat praten met andere gasten."

Proeven van plaatselijke activiteiten

Maria is blij dat ze uiteindelijk voor een uitstap naar Brugge koos. ‘Het was heel fijn om met mijn dochtertje door die mooie stad te wandelen en haar zo te zien genieten. We hebben het Historium en het ijssculpturenfestival bezocht en van de sfeer op de kerstmarkt genoten.’ Wat Maria betreft, is de uitstap voor herhaling vatbaar. ‘Waar we een volgende keer ook naartoe  trekken, ik denk dat ik sowieso opnieuw voor een jeugdherberg kies. Het is er goedkoop en toch gezellig en in orde. Meer moet dat voor ons niet zijn.’

 

Fotografie beeld bovenaan in Header: (c)milo-profi - Toerisme Vlaanderen
nopic

In gesprek met

Maria trok tijdens de kerstvakantie op vakantie naar Brugge. Samen met haar dochtertje van acht verbleef ze in Backpacker Hostel Snuffel en ontdekte er een warme gezelligheid.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 13 januari 2014 in de categorie Vakantie.

Neergepend door

Lien van Laere is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze is gebeten door mensen en hun verhalen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Neem contact met onze redactie. Samen maken we er nieuws van.

Uitbaatster vakantieverblijf stemt verwachtingen graag vooraf af met gasten

In gesprek met Lieselotte Cavyn | 20 januari 2014

‘Hoe beter we weten wat de verlangens van onze gasten zijn, hoe makkelijker we hen een toffe en deugddoende vakantie kunnen bieden’, zegt Lieselotte Cavyn. Ze is een van de uitbaters van De Zeekameel in Lombardsijde. ‘Verschillende mensen hebben verschillende verwachtingen van een vakantie’, weet Lieselotte. ‘Daar al een eerste zicht op hebben, door bijvoorbeeld op voorhand eens met elkaar te bellen of mailen, helpt ons om ons aanbod zo goed mogelijk op die wensen te laten aansluiten.’

Inspanningen voor vakantiebeleving op maat

‘We doen erg ons best om onze gasten een vakantie te bezorgen die zo goed mogelijk is afgestemd op hun verlangens’, zegt Lieselotte. ‘We begroeten iedereen persoonlijk en polsen graag bij elke gast, ook de kinderen, hoe een toffe vakantie er voor hem of haar uitziet.’ Dat kan uiteraard bij ontvangst, al denkt Lieselotte dat het een meerwaarde is als de communicatie al vroeger start.

"We doen erg ons best om onze gasten een vakantie te bezorgen die zo goed mogelijk is afgestemd op hun verlangens."

Graag genieten van rust

‘Sommige mensen hebben bijvoorbeeld vooral nood aan rust. Ze staan niet te springen voor allerlei activiteiten, maar brengen graag meer tijd op hun kamer door. Als we dat op voorhand weten – en het is praktisch haalbaar – dan kunnen we hen een kamer geven op het einde van een gang, waar minder passage is. Of kunnen we hen laten weten dat ze misschien beter een andere verblijfsperiode kiezen dan de week waarin hier net een scoutsgroep logeert.’

In de zevende hemel

Ook voor gasten die eerder zin hebben in een doevakantie, kan het helpen als we dit vooraf weten. Dan kunnen we hen waar mogelijk activiteiten aanbieden die hun verblijf net dat tikkeltje méér geven. Vorige zomer had mijn man bijvoorbeeld vier vrijkaarten gekregen voor een voetbalmatch van Club Brugge. Tijdens die periode verbleef hier net een gezin via Vakantieparticipatie en we wisten dat het zoontje graag voetbalde. We hebben toen aan zijn ouders gevraagd of hij het fijn zou vinden om mee te gaan naar de match met mijn man en kinderen. De ouders vonden het prima, het jongentje was in de zevende hemel, en wij waren blij dat we iemand een plezier konden doen.’

Communiceren voor, tijdens én na

‘Voor het verblijf al even  contact hebben met onze gasten, kan ook andere praktische zaken vergemakkelijken,’ zegt Lieselotte, ‘zoals rekening houden met voedselallergieën of diëten. Is iemand vegetarisch, dan voorzien we bijvoorbeeld met plezier een alternatief.’ Communicatie is volgens Lieselotte ook na de vakantie een meerwaarde. ‘Het is fijn om feedback te krijgen over hoe mensen hun verblijf ervaren hebben. Als Vakantieparticipatie reacties ontvangt van gasten, mogen ze ons die altijd bezorgen. Zo kunnen we ons aanbod blijven evalueren en verbeteren.’

"Voor het verblijf al even  contact hebben met onze gasten, kan ook andere praktische zaken vergemakkelijken." 

- Lieselotte

 

Fotografie: Robert Boons
nopic

In gesprek met

Lieselotte Cavyn is mede-uitbater van De Zeekameel in Lombardsijde. 

Dit verhaal werd gepubliceerd op 20 januari 2014 in de categorie Vakantie.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Groepsreizen voor alleenstaande ouders geven gezinnen nieuwe adem

In gesprek met Marina | 22 januari 2014

‘Op onze groepsvakanties voor alleenstaande ouders zien we mooie dingen ontstaan’, vertelt Marina van vzw Horizont. ‘Zowel ouders als kinderen genieten en verleggen samen grenzen. Zien en voelen dat ze er niet alleen voor staan, geeft de ouders kracht. Ze leggen nieuwe contacten, zoeken samen dingen uit en wisselen ervaringen uit. Ze ontdekken nieuwe mogelijkheden op het vlak van mobiliteit, vakantie en vrije tijd, en groeien op die manier in zelfredzaamheid. Ook na de vakantie blijven verschillende gezinnen het contact onderhouden.’

Samen meer mogelijk maken

Als alleenstaande ouder met beperkte middelen op vakantie gaan met de kinderen is geen evidentie. Vzw Horizont verlaagt de drempel met De Vakantiebende, een budgetvriendelijke groepsreisformule voor alleenstaande ouders in armoede. Het initiatief bestaat nu twee jaar en blijkt een schot in de roos. ‘Door samen met andere eenoudergezinnen op vakantie te gaan, groeien alleenstaande ouders op verschillende vlakken in zelfredzaamheid,’ zegt Marina. We merken dat ze na afloop meer durven en ook samen nieuwe dingen uitproberen.’

"Door samen met andere eenoudergezinnen op vakantie te gaan, groeien alleenstaande ouders op verschillende vlakken in zelfredzaamheid."

- Marina

De isolatiespiraal doorbreken 

‘De Vakantiebende is ontstaan als antwoord op een zeer reële vraag naar budgetvriendelijke vakanties bij alleenstaande ouders met een klein budget’, zegt Marina. ‘Die mensen hebben echt nood aan vakantie, maar het ontbreekt hen vaak aan de durf en knowhow om er ook effectief op uit te trekken. Daardoor belanden ze niet zelden in een isolement. Met De Vakantiebende willen we hen de kans geven die spiraal te doorbreken, zowel voor zichzelf als voor hun kinderen. Door nieuwe ervaringen op te doen, vinden ze later ook makkelijker de weg naar elkaar en naar de rest van het Vakantieparticipatie-aanbod.’

Op vakantie gaan: een groeiproces!

Via een gefaseerde aanpak wil de Vakantiebende mensen de gelegenheid geven om stap voor stap te groeien naar meer zelfredzaamheid. ‘Onze groepsvakanties zijn pas een derde stap’, zegt Marina. ‘Eerst gaan we al eens met de groep op picknick. Dan zoeken we samen uit welke activiteiten er zijn in de buurt van ons verblijf aan zee, wat alles kost, wie waar zin in heeft en hoe we het kunnen aanpakken om zoveel mogelijk zelfstandig met het openbaar vervoer, te voet of met de fiets ter plaatse te geraken. In een tweede fase maken we samen een daguitstap met de trein. Voor sommige ouders en kinderen is dat hun eerste treinreis ooit. Tot slot trekken we samen naar het vakantieverblijf. De voorbije jaren zijn we met het openbaar vervoer naar het Reigersnest in Koksijde. Volgend jaar kunnen de gezinnen kiezen voor een Vakantiebende-midweek aan zee of in het bos, met een groep van zo’n 28 mensen.’

Blijvende banden 

‘Meestal vormt zich vrij snel een hechte groep’, zegt Marina. ‘Mensen helpen elkaar vooruit en bloeien open. Je voelt een grote onderlinge solidariteit. Ook na de vakanties blijven heel wat ouders het contact met elkaar onderhouden en blijven ze elkaar steunen. Het is fijn om te merken dat hier soms echt blijvende vriendschappen ontstaan en dat de vakantie het sociaal netwerk van mensen helpt versterken. Nadien organiseren de ouders ook makkelijker zelf eens een uitstapje met de kinderen. Waar nodig ondersteunen we hen daarbij.’

"Na de vakanties blijven heel wat ouders het contact met elkaar onderhouden en blijven ze elkaar steunen."

Groeien als ouder door wederzijds klankbord 

Alleenstaande ouders die samen reizen, inspireren elkaar ook in de opvoeding van hun kinderen. ‘Zelf mengen we ons niet in opvoedkundige kwesties’, zegt Marina, ‘maar we merken wel dat ouders spontaan tips en ervaringen uitwisselen. Dat laat hen toe om bepaalde opvoedingssituaties al eens door een andere bril te bekijken. Alleenstaande ouders kunnen heel beschermend zijn naar hun kinderen toe. Zien hoe andere ouders hun kinderen wat makkelijker loslaten, kan hen inspireren om ook zelf te groeien in vertrouwen.’ 

nopic

In gesprek met

Marina werkt bij Horizont en begeleidt vakanties voor mensen in armoede en alleenstaande ouders met hun kinderen.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 22 januari 2014 in de categorie Vakantie.

Neergepend door

Lien van Laere is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze is gebeten door mensen en hun verhalen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Neem contact met onze redactie. Samen maken we er nieuws van.

Forum Vakantieparticipatie trapt vakantiejaar 2014 af

In gesprek met Deelnemers Forum Vakantieparticipatie 2014 | 24 januari 2014

‘Dit was een dagje puur vakantie!’, vertelt een vrijwilliger van Kempense vereniging voor mensen in armoede. Het Forum van Steunpunt Vakantieparticipatie werd een oase van ontspannen, ontmoeten en genieten. Bijna vijfhonderd mensen wisselden verhalen uit over vakantie met en voor mensen in armoede. ‘Vakantie is niet de kers op de taart, maar een basisrecht’, horen we bij tientallen deelnemers. Dat basisrecht werd in 2013 waargemaakt  voor 111.341 mensen met een laag inkomen. 1366 actieve sociale lidorganisaties en 563 aanbiedingen van uitstappen en verblijfsaccommodatie, verenigd in Steunpunt Vakantieparticipatie, brengen het recht op vakantie in praktijk.Vlaams minister Geert Bourgeois kwam persoonlijk langs om het forum te openen.

Vakantie is basisrecht

Elk jaar in januari brengt het Forum vakantiegangers, sociale organisaties en aanbieders van vakantie samen. Een koppel getuigt: ‘Het ergste van armoede is dat je sociaal leven stilvalt, terwijl het net dat is wat je dan het meeste nodig hebt.’ ‘Kansengroepen verdienen dezelfde kwaliteit als iedereen, maar tegen een lagere prijs. Vakantie is niet de kers op de taart, maar een basisrecht’, vindt nog een forumgast. Een andere forumbezoeker zegt: ‘Het doet deugd om te zien dat we hier met zoveel mensen samenkomen die ervoor helpen zorgen dat iedereen dezelfde kansen krijgt. Vakantie is daar een belangrijk onderdeel van.’

"Vakantie is niet de kers op de taart, maar een basisrecht."

Uitkijken naar daguitstap Forum

Voor veel bezoekers is het Forum Vakantieparticipatie een dagje uit waar elk jaar naar uitgekeken wordt. ‘Ik kom elk jaar zelf mijn vakantiegids halen. Dan kan ik later op mijn gemak een vakantie uitkiezen,’ zegt een dame uit Sint-Niklaas.  Een forumgast uit Brasschaat verzeilde na pech onverwacht in armoede. ‘Ik heb mijn hele weekbudget geïnvesteerd om hier bij te kunnen zijn’, zegt ze. Een vrijwilliger in een sociale organisatie verheugt zich vooral op de nieuwe vakantiegids. ‘Daarmee ga ik bij gezinnen langs die een hoge zorg nodig hebben.’

"Ik heb mijn hele weekbudget geïnvesteerd om hier bij te kunnen zijn."

Dansen, we zouden het elke dag moeten doen

‘Het meest bijzondere aan deze dag was de dans van ’t Lampeke’, vinden heel wat deelnemers. Leuvense buurtbewoners drukten hun gevoel bij vakantie uit in muziek en beweging. Erg aanstekelijk, zo bleek: in geen tijd stond haast iedereen in de zaal hartstochtelijk mee te dansen. ‘Even dansen om de dag te starten is super. Het maakt je helemaal wakker. Dit zouden we elke ochtend moeten doen op het werk’, vindt een aanwezige. ‘Vakantie is je goed voelen. Zoek het niet te ver. Zelfs enkele gymoefeningen in een andere ruimte doen al goed,’ vertelt iemand anders.

"Vakantie is je goed voelen. Zoek het niet te ver."

Elkaar inspireren 

In gesprekken aan ronde tafels deelden de aanwezigen verhalen en wisselden vakantietips uit. Vertellers brachten inspiratie van tafel naar tafel. ‘Een mooi verhaal vond ik dat van de Diggie Boerderij. Echt geweldig’, schrijft iemand op een kaartje. ‘Averechtse fietsen in Blankenberge, een onvergetelijke belevenis’, laat een ander weten. De pannenkoekenbakker van Center Parcs maakte veel indruk aan de tafels waar hij te gast was. Net als het verhaal uit het Hageland, de getuigenis van Habbekratsen ook de initiatieven die op stapel staan rond de ‘Groote Oorlog’.

Vlaanderen, divers en dichtbij vakantieland

Vlaanderen heeft zoveel moois te bieden, benadrukte ook administrateur-generaal van Toerisme Vlaanderen Peter De Wilde in zijn toespraak. ‘We zijn allemaal anders, en dus hebben we allemaal een verschillend beeld van wat een fijne vakantie is. Het toerisme in Vlaanderen is net zo divers, en dus is er voor iedereen wel iets te beleven.’ Vakantie hoeft trouwens niet eens ver te zijn, denkt een forumgast: ‘Ik zag hier een foto van een supermooi initiatief, terwijl ik niet eens wist dat die foto is genomen op slechts twee straten ver van mijn woonplaats.’ Vakantie is vooral een belevenis van ontspannen en je hoofd rust geven, en dat bleek zelfs op het Forum bijzonder goed te lukken.

"We zijn allemaal anders, en dus hebben we allemaal een verschillend beeld van wat een fijne vakantie is."

NOPIC

In gesprek met

Deelnemers aan het Forum Vakantieparticipatie 2014 kwamen bijeen in de Sportoase van Leuven. Om elkaar te leren kennen, nieuwe vakantiebestemmingen te ontdekken en zelfs te zingen en te dansen. Wat een dag!

Dit verhaal werd gepubliceerd op 24 januari 2014 in de categorie Vakantie.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Hosteluitbaters willen hun liefde voor de stad, cultuur en muziek doorgeven

In gesprek met Jan Van Baelen en Paula Mertens | 10 april 2015

Twintig jaar hotelervaring hebben Jan Van Baelen en zijn echtgenote Paula Mertens. Ooit begon Hotel Focus in Kortrijk met vier kamers. Nu zijn er dat 12, elk ingericht door een kunstenaar uit de regio. Op dat fundament van ervaring bouwde het koppel aan een nieuw initiatief: een hostel. Sinds dit jaar kunnen ook mensen in armoede er een verblijf aan verminderd tarief boeken. Paula en Jan zijn trouwens niet alleen toeristische ondernemers. Ze hebben ook iets met muziek. En die liefde willen ze nu graag doorgeven aan mensen die er minder makkelijk toegang toe hebben.

Hostel Focus is als budgetverblijf vooral aantrekkelijk voor studenten, gezinnen, mensen die in groep reizen en bedrijfsteams. Op rondreis door Kortrijk en omgeving logeerden onze nieuwsmaker en fotograaf er een nacht. Jan Van Baelen: ‘officieel mag het dan wel een ‘hostel’, zijn, maar we hebben er alles aan gedaan om het comfortniveau zo op te krikken dat onze gasten eerder het gevoel hebben op hotel te verblijven. Dat zit in details als tapijt, sanitair op elke kamer en een gegarandeerde privacy.’ Het hostel heeft een gemeenschappelijke ruimte waar gasten kunnen vergaderen of in groep ontspannen samenzijn.

Toegankelijkheid: voor mensen met een fysieke of financiële beperking

Het ondernemende koppel wilde het nieuwe hostel volledig toegankelijk maken voor mensen met een beperking, en is daar uitstekend in geslaagd. In de zoektocht naar overheidssteun voor die extra investeringen, kwamen ze terecht bij Toerisme voor Allen van Toerisme Vlaanderen. Om erkend en gesubsidieerd te worden als Toerisme voor Allen-verblijf, werd de uitbaters gevraagd een aanbod te doen voor mensen met een beperkt inkomen. ‘We zijn dus eigenlijk niet echt op zoek gegaan naar Vakantieparticipatie, maar er op die manier bij terecht gekomen’, zegt Jan.

Hostel Focus
Hostel Focus wil een volwaardige hotel-ervaring bieden

 

Schipperen tussen wat wenselijk en mogelijk is

Net als alle andere toeristische ondernemers die partner zijn van Vakantieparticipatie, biedt Hostel Focus een korting aan mensen met een beperkt budget. ‘Al bij al vraagt dat een belangrijke inspanning van ons, ondernemers. Want je moet natuurlijk wel eerst kunnen leven van je hotel voor je uit eigen zak een korting kunt geven. Wel fijn is dat de overheid de verplichtingen op dat vlak relatief beperkt houdt. We zijn bijvoorbeeld helemaal vrij om zelf te bepalen in welke periodes kortingstarieven kunnen.’ In Hostel Focus zijn mensen met een beperkt budget het hele jaar door welkom, ‘maar we moedigen hen toch graag aan om de periode tussen 21 juli en 15 augustus te kiezen’, zegt Jan.

“Korting geven, dat vraagt een belangrijke inspanning. Je moet wel van je hotel kunnen leven voor je uit eigen zak een vermindering kunt bieden.”

Vakantie doet deugd voor iedereen

De doelgroep van mensen in armoede is vrij nieuw voor Jan en zijn vrouw. ‘Tja, als wij zoveel deugd beleven aan er eens even tussenuit te kunnen, dan mogen we aannemen dat dat voor iedereen toch heel deugddoend is, niet? Wij hebben het comfort om dat te kunnen als we er behoefte aan hebben, maar dat is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Ik moet denken aan een poetsvrouw bij ons, die langs alle kanten in de miserie zit. We hebben dikwijls gewenst dat die mevrouw toch eens even op vakantie zou kunnen. Uiteindelijk heeft ze dat via Poverello kunnen doen, en ik was blij in haar plaats. Vraag voor mij blijft wel in hoeverre de maatschappij dat mogelijk moet maken. Ik vind dat heel dubbel: ik weet dat vakantie nodig is en deugd doet, maar tot waar gaan we als samenleving om dat voor iedereen mogelijk te maken? Ik heb daar geen antwoord op.’

“Ik weet dat vakantie nodig is en deugd doet, maar tot waar gaan we als samenleving om dat voor iedereen mogelijk te maken?”

Liefde voor muziek doorgeven aan mensen die minder kansen krijgen

En dan is er nog die andere liefde van Paula en Jan. Twee decennia geleden richtten ze ‘Respiro Dell Arte’ op, een vzw waarin muziek centraal staat. Ze organiseren een muziekschool, muziekstages en kampen voor kinderen, jongeren en volwassenen. Of ze daarmee ook mensen met een beperkt inkomen bereiken? Bij die vraag stond Jan nog niet echt stil. Maar ze maakt een idee wakker, zo blijkt. ‘Mocht die vraag komen, dan zouden we die zeker positief bekijken’, reageert Jan. Wat later voegt hij er een expliciet voorstel aan toe: ‘We zijn zeker bereid om weekends en andere activiteiten te organiseren voor mensen die het wat moeilijker hebben en die ook ervaringen met muziek willen opdoen. En we willen dat heel graag ook verder opentrekken naar kunst en cultuur.’

 
 

Verwondering over Kortrijk

Met welke ervaring wil Jan dat zijn gasten terugkijken op hun verblijf in het Hostel, willen we nog weten. ‘Ah, vooral de ervaring van verwondering over onze stad Kortrijk. Want de meeste mensen denken dat in Kortrijk niet zoveel interessante dingen te zien en te beleven zijn. Kortrijk zal zeker verrassen, en dat zit voor iedereen natuurlijk in andere dingen.’

Voor ons, nieuwsmakers, zat het alvast zo: we nemen een verwondering mee over het Hostel – dat een echte hotelervaring biedt - , over de drive van vzw De Stroom, die voor mensen met een beperking kansen schept om volop te participeren aan vrijetijd en vakantie, over de gezellige kroegen en eetadresjes in de stad, over het gloednieuwe stedelijke vlasmuseum Texture, over de beklijvende verhalen die we ontdekten op de tentoonstelling over Kortrijk bezette stad in de Grote Oorlog en de kans om met een Greeter de stad op een heel andere manier te leren kennen.

 

Jan Van Baelen en Paula Mertens

In gesprek met

Jan Van Baelen is samen met zijn vrouw Paula Mertens uitbater van Hotel en Hostel Focus aan de Hoveniersstraat in Kortrijk. Het koppel zit al twintig jaar in het vak.

Sinds dit jaar doet het nieuwe Hostel ook een aanbod van kortingstarieven voor mensen met een beperkt inkomen. Boekingen daarvoor kunnen enkel via Vakantieparticipatie.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 10 april 2015 in de categorie Vakantie.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Pagina's

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |