Tonen wat leuk is in de Westhoek.
Het bijzondere in het alledaagse en het ongekende om de hoek.
Streekverhalen op een toffe manier overbrengen.
Met opdrachten die alle zintuigen aanspreken.
Op reis gaan in eigen streek, vanuit de huiskamer.

Dat doen de Troevertjeskoffers van Westhoek Vrijetijd Anders (WVA).
Voor mensen met een (vermoeden van) beperking en hun familie.
Zinnenprikkelende koffers vol verhalen, zottigheid en creativiteit.
Die krijg je als Pieter Lonneville en Yarka Neutens de handen in elkaar slaan - vrijetijdsmedewerkers bij VWA vzw.
En ze houden nog twee troeven in de hand, twee volgende troevertjes … *

Koffers vol verhalen, verrassingen en nieuwe ervaringen

Kotje Pieper, de Blauwers, Calmeyn en Pier Kloeffe.
Het zijn maar enkele figuren die je leert kennen door de Troevertjeskoffers.
De ene koffer brengt je naar het Heuvelland, de andere naar Bachten De Kupe.
Overzichtelijke koffers met een boekje en een 4-daags stappenplan.
In geanimeerde filmpjes op de tablet neemt detective Loupas je elke dag mee
langs bochtige wegen, dromend, ontdekkend en verbeeldend.
Ver voorbij het alledaagse.

Horen, ruiken, proeven, kijken en voelen.
De opdrachten zetten sterk in op zintuiglijke beleving.
Knutselen, tekenen, liedjes zingen, spelen, streekproducten proeven.
Van voettegels als blotevoetenpad tot een volkscafé in je living.
Tekeningen worden postkaartjes om te versturen naar een ander gezin.

“Of het nu met een koffer, de bus of een wandeling is, steeds hopen Yarka en Pieter èchte momenten mogelijk te maken. Momenten van echte ontmoeting, van echt voelen en echt samen spelen en beleven.”

De virtual reality-bril is het pronkstuk van de koffers.
Temeer omdat Pieter en Yarka voor bijzondere en knotsgekke filmpjes zorgden.
Zo beland je naast een reuzegrote kat en middenin het kippenhok.
Zo zie je je huisgenoot zich een weg banen in een (voor jou) onzichtbare jungle.

Yarka en Pieter hebben zich duidelijk geamuseerd en uitgeleefd,
hun fantasie en ongebreidelde creativiteit ingezet bij het samenstellen van de koffers.
Ze leerden zelf ook nieuwe streekverhalen kennen, die ze nu weer verder vertellen.
Ze zijn echt ver kunnen gaan bij de uitwerking van het project, vertellen ze trots.
Net omdat hun andere activiteiten in deze tijd (deels) wegvielen.
Ze maakten de koffers voor ‘hun gasten’, mensen met een (vermoeden van) beperking.
Ook kinderen genieten ervan. ‘Vaak is het omgekeerd’, zegt Yarka.
‘Kindertroeven kunnen inspirerend zijn voor volwassenen met een beperking,
maar zijn qua vormgeving vaak niet gepast.’

Samen in de koffer en op avontuur

De koffers verbinden, hoorden ze.
Een jongen met autisme bracht de laatste tijd vooral gamend op zijn kamer door.
Door de Troevertjeskoffer deed het gezin weer meer samen. Samen op ontdekking.
‘Ik ga toch liever echt op reis, maar het was heel tof’, vertelde hij aan Pieter.
Hij had echt elke opdracht gedaan, wilde het perfect doen.

De koffers maken de omgeving zichtbaar, zagen ze.
Een gezin aan zee deed samen dierengeluiden na.
Het geluid van meeuwen wisten ze niet.
Nu ze het kennen, horen ze het voortdurend. ‘Wat een vreselijk geluid!’

De koffers enthousiasmeren, ervaarden ze.
‘Gaat ze dat wel alleen kunnen?’ vroeg een moeder.
‘Ik weet niet of ik tijd ga hebben om het samen te doen, hoor!’
Dezelfde avond deelde ze haar eerste ervaringen op facebook: ‘Wat is het wijs!’
Op de huisfilmpjes is de mama nog het meest enthousiast. Het project heeft er een fan bij.

‘Via de personen met een beperking sluipen we binnen’, zegt Pieter ‘Zij willen de koffer graag.
De hulp van de ouders is welkom voor de VR-bril. Ze doen het ‘voor hun zoon of dochter’.
Zo raken de ouders betrokken en doen ze mee.’

Tussen de kakelende kiekens en het rustig ruisende riet

De bewoners van VillaVip Diksmuide doken een tijd terug in de koffer.
Met Pieter en Yarka luister ik naar hun ervaringen.
Cynthia vertelt ons het verhaal van Maria Boterbille - ze smokkelde boter onder haar rok.
Ze genoot het meest van de knutselwerkjes en de filmpjes.
De rivier met het brugje dat ze in een filmpje zag, vond ze zo mooi, zo rustig.
Het water verscholen achter het riet, en de vogelgeluiden.
Daar wil ze graag eens naartoe. ‘De Dode Ijzer in Roesbrugge’, zegt Pieter. 

Kurt werd blij verrast door de VR-bril, alsof hij zelf even op die plekken was. Met de fiets van een berg rijden, als een dronkaard.
Midden tussen de kiekens. Een hennenpoep had hij nog nooit zo gezien.
Op een gegeven moment was het of hij vloog.
En dat cafeetje in Watou, De Helleketel, daar wil hij wel eens naartoe.
‘Dat wordt een nieuw projectje’, zegt Pieter.

‘Een plezante uitdaging die best wat losmaakte’, blikt begeleider Koen terug.
‘Ze werden enkele dagen meegenomen door de verhalen en opdrachten, dat was erg welkom, ook voor ons, want in deze tijd zijn hun activiteiten beperkt.’

Op het ritme van al wat die dag wil ontstaan

Ondertussen bouwde Pieter een oud busje om, hun tweede troever:
een heerlijk gezellige en speelse Troevertjesbus ‘De kleinste concertzaal ter wereld’.
De bus staat te popelen om bubbels daguitstappers mee te nemen
naar enkele plaatsen uit de Troevertjeskoffers
en een verborgen parel-plek dicht bij hun eigen huis.
Op het ritme van het Troevertjeslied en de piano,
van gepersonaliseerde verhalen, die mensen in ontdekkingsmodus brengen,
en van al wat die dag wil ontstaan.
Op avontuur gaan in eigen streek, met de huiselijke muziekbus.

Pieters hart ligt bij de bus.
‘De cocon van de camionette, dat is iets heel speciaals.
Ik weet wat het allemaal teweeg kan brengen
want ik heb in mijn eigen bus al zoveel concertjes gegeven,
al zoveel belevenissen met mensen gehad.’

Of het nu met een koffer, de bus of een wandeling is,
steeds hopen Yarka en Pieter èchte momenten mogelijk te maken,
momenten van echte ontmoeting, van echt voelen en  echt samen spelen en beleven.

Een opstap naar meer

Als laatste troever plannen Yarka en Pieter een verblijf in Peace Village in Mesen.
Ze hopen er in november met een twintigtal gezinnen op weekend te kunnen gaan.
De gezinnen van thuiswonende cliënten zijn hun eerste doelgroep voor het verblijf.
Wat adem, wat ontspanning, samen genieten na een intense tijd
waarbij vele gasten of voortdurend thuis waren, of voortdurend in de voorziening.
Het zou mooi zijn als mantelzorgers er met elkaar kunnen uitwisselen.
Een soort mantelzorgcafé terwijl de gasten eens samen op uitstap zijn.

Pieter en Yarka hebben zoveel moois ontwikkeld.
Een opstap naar meer, hoopt Yarka.
Meer mensen die ervan kunnen genieten.
Meer toegankelijke troeven in de streek.
Meer projecten rond toegankelijk toerisme.
Meer vakantie-ervaringen voor hun mensen.
Gegroeide inspiratie en goesting voor meer.

* Het project Westhoektroevertjes van WVA vzw is één van de vele Ontdekkingtroef-projecten overal in Vlaanderen, die Iedereen Verdient Vakantie ondersteunt.

In gesprek met

Pieter Lonneville is een creatieve duizendpoot, gevoelsmens en vrijetijdsmedewerker Veurne-Diksmuide bij WVA vzw. In deze coronatijd gaat hij o.a. met service muziek bij mensen en in voorzieningen liedjes spelen met zijn accordeon, ambiance verzekerd! Hij werkte meer dan 20 jaar als beroepsmuzikant en reisde de halve wereld rond. Het Heuvelland spant de kroon, hier komt hij thuis. Door de bergen, de mensen en het ritme: ‘ ’t Is hier een beetje La douce France’. 

Yarka Neutens werkt als vrijetijdsmedewerker mee aan dit project. Terwijl ze pandemie-technisch-werkloos is als bezieler van vzw Metgezel: die maakt unieke begeleide vakanties mogelijk voor mensen met een beperking, in heel kleine groep.
Vakantie en vrije tijd ‘op maat’ mogelijk maken met gelijkgezinden en de vrijheid krijgen haar creativiteit in te zetten: meer heeft ze niet nodig om een gelukkige werkkracht te zijn bij WVA vzw.
Yarka droomt ervan om toerisme mentaal toegankelijker te helpen maken. Met ‘toegankelijke taal toerisme’ wil ze een extra dienst creëren om Metgezel te steunen, zodat het aanbod aan vakanties ‘op maat’ kan blijven bestaan. ‘Want de sprankelende blik in de ogen van onze vakantiegangers, daar kunnen we geen genoeg van krijgen!’

Westhoek Vrijetijd Anders – of WVA – organiseert kwalitatieve en betaalbare vrije tijd voor kinderen, jongeren en volwassen met een (vermoeden van) beperking in regio Ieper, Veurne, Diksmuide. De organisatie wil de levenskwaliteit van kwetsbare doelgroepen bevorderen, en zet hierbij vooral in op het domein vrije tijd. Dit doen ze concreet met o.a. individuele ondersteuning, speelpleinwerking, ontmoetingskansen en activiteiten bij BiNus en op verplaatsing, ‘groene vingers’ in de moestuin en op de boerderij, uitstappen, vrijetijdsaanbod en vakanties voor jongeren en volwassenen.

Neergepend door

Els Hillaert leeft op van inspirerende verhalen horen en delen, invoelend luisteren, woorden die de kern raken, zorgzaam samenwerken en meewerken aan diepgaande verandering. Sinds maart 2020 is ze verhalenwever bij Iedereen Verdient Vakantie en ook als freelancer schrijft ze graag heldere en bezielde tekst en verhalen voor waarde.n.volle initiatieven.