Lynn, Jana en Karen, drie enthousiaste jongedames, verwelkomen me op het terrein van de Vierhoekhoeve in Oosterzele. Hier gaat het JOETZ-vakantiekamp ‘Boerderij zoekt Boer(in)’ door, voor kinderen van negen tot twaalf jaar. In de verte zie en hoor ik een twintigtal kindjes die zich volop amuseren op de speelweide. Nee, we mogen er niet bij. De organisatoren zijn – terecht- strikt in het naleven van de coronakampregelgeving. Het blijft een rode draad in dit verhaal: ‘Wij als monitoren hebben die kampen zó hard gemist in de paasvakantie. Ook de kinderen, die lang alleen thuis gezeten hebben, genieten vandaag dubbel van het samen spelen en onbezorgd gek kunnen doen. Het zou voor iedereen een zware klap zijn moesten we terug naar een lockdown gaan. We doen er alles aan om onze kampen op een veilige manier te laten verlopen.’ Met mondmaskers op - JOETZ heeft er originele gepersonaliseerde - nestel ik me met de drie vrolijke spraakwatervallen op een bankje onder de notelaar.

We ‘mogen’ terug! Feest!

Lynn, verantwoordelijke voor de JOETZ-vakantiekampen in Oost-Vlaanderen was al sinds eind mei bezig met het voorbereiden van de hoofdmonitorenduo’s op deze wel heel bijzondere editie van de kampzomer. ‘Het was mijn taak om alle hoofdmoni’s te informeren over de kampdraaiboeken. Het doet me plezier en maakt me ook wel trots om te zien hoe ernstig alle verantwoordelijken hun extra opdrachten en verantwoordelijkheden ter harte nemen. Ook nu, in week drie van de vakantiekampen, zie ik dat iedereen de regelgeving goed blijft volgen. Ergens vreesde ik dat de aandacht wat zou verslappen, maar dat is zeker niet het geval. Integendeel. Je voelt dat iedereen er alles aan wil doen om de kampen de hele zomer te kunnen laten doorgaan.’

“Ergens vreesde ik dat de aandacht wat zou verslappen, maar dat is zeker niet het geval. Integendeel. Je voelt dat iedereen er alles aan wil doen om de kampen de hele zomer te kunnen laten doorgaan”

Jana beaamt: ‘We hielden contact met onze monitoren tijdens de lockdown. In de paasvakantie voelden we dat voor hen iets groots was weggevallen: een leegte, een teleurstelling.  We vulden de vrijgekomen tijd nuttig in met het maken van activiteiten die kinderen thuis konden doen. Met enige aanpassing kunnen we die nu ook gebruiken op de kampen.’

‘En toen eindelijk het verlossende bericht kwam dat de zomerkampen konden doorgaan, is onze Facebookgroep voor monitoren ontploft! Een waar virtueel feest! Iedereen was zo blij’, valt Karen bij.

Voor àlle kinderen en jongeren

JOETZ vzw heeft al jaren een mooie traditie om kampplaatsen vrij te houden voor kinderen en jongeren uit gezinnen in armoede, en voor kinderen en jongeren met een beperking. Deze zomer gaat JOETZ Oost-Vlaanderen op vraag van Iedereen Verdient Vakantie nog een stapje verder. Ze beseften hoe groot de nood aan vakantie dit jaar zou zijn voor kinderen en gezinnen in armoede, en creëerden daarom extra plaatsen voor hen op de vakantiekampen. Alle plaatsen raken goed ingevuld.

‘Wij maken geen onderscheid tussen de kinderen. Iedereen speelt samen. Iedereen is blij met kleine dingen die het vakantiegevoel oproepen: ander eten, een fijne locatie, weg zijn van thuis, nieuwe vrienden ontmoeten. En herinneringen maken die tijdens het nieuwe schooljaar gedeeld kunnen worden’, zegt Lynn.

“Wij maken geen onderscheid tussen de kinderen. Iedereen speelt samen. Iedereen is blij met kleine dingen die het vakantiegevoel oproepen: ander eten, een fijne locatie, weg zijn van thuis, nieuwe vrienden ontmoeten. ”

‘Ik leerde als monitor snel dat iedereen een andere aanpak nodig heeft, zowel de kinderen als de monitoren’, vult Jana aan. ‘In mijn opleiding als kleuteronderwijzeres kreeg ik natuurlijk pedagogie en inclusief werken mee, maar hier bij JOETZ heb ik de échte praktijk ondervonden. De organisatie is doorheen de jaren gegroeid in het inclusief werken. We zijn ongelofelijk creatief in het zoeken naar oplossingen zodat iedereen zoveel mogelijk aan alles kan meedoen. De nadruk ligt op samen.’

Karen: ‘En dat maakt mij een grote fan van JOETZ. Ik ben fier op waar wij voor staan. Deze zomer zijn onze kinderen precies nog happier wanneer ze toekomen. We hebben nog geen enkel wenend kindje gezien. Ze zeggen: éindelijk kunnen we terug buiten spelen met vriendjes! Ook al zijn de kinderen zich bewust van de ietwat speciale situatie, ze vinden dat ze op kamp toch “het gewone leven” van voor corona kunnen ervaren. Hier hoeven ze in hun bubbel onderling geen afstand te houden.’

Proper

Voor het monitorenteam is er extra werk. Elke avond worden douches en toiletten gepoetst en ontsmet. Het maakt de kampbeleving een beetje anders. ‘We rusten nu veel meer dan op vorige kampen, omdat we sneller moe zijn door het extra werk. Maar we doen het met plezier, want hoera, we zijn op kamp, hé! En de mensen van de Vierhoekhoeve helpen enorm mee om alles netjes te houden. Het is nog nooit zo proper geweest op onze kampen’, zegt Jana met wat ondeugende uitdagendheid in haar stem.

Jana ondervond trouwens aan de lijve hoe de regels toegepast worden: ‘Vorige week, twee dagen voor een ander vakantiekamp waar ik hoofdmoni zou zijn, werd ik ziek. Waarschijnlijk van het eten van een slechte mossel. Ik werd voor alle zekerheid getest, en mocht pas mee als het resultaat negatief zou zijn. Het was even wachten, waardoor ik een week kamp gemist heb. Een dikke domper, maar heel begrijpelijk dat er geen risico’s genomen worden. Ik ben nu dus extra blij dat ik er opnieuw bij kan zijn.’

Die vreemde maar prachtige zomer van 2020

Jana: ‘Als de zomer voorbij is, begin ik al van de volgende kampen te dromen. Ik zou alle ouders aanraden om hun kinderen mee op kamp te laten gaan. Even weg van dat scherm, samen buiten spelen, genieten van het goede leven.’

“Het is wel wat raar met al die mondmaskers, maar het is zo fijn om eindelijk eens ergens anders te zijn en plezier te kunnen maken met andere kinderen.”

Op veilige afstand kan ik een babbeltje doen met kampdeelneemster Alyssa. Die nieuwsgierige 11-jarige heeft minstens evenveel vragen voor mij, als ik voor haar. Ze is heel blij om op kamp te zijn, want ze voelde zich lang alleen. 

Alyssa: ‘Het is wel wat raar met al die mondmaskers, maar het is zo fijn om eindelijk eens ergens anders te zijn en plezier te kunnen maken met andere kinderen. Ik zie graag dieren, en dat is ook zo leuk op deze boerderij. De honden zijn superlief en schattig. Ik heb zelf ook nog twee honden gehad, een bordercollie en een Duitse herder. Aan andere kinderen zou ik vertellen dat ze zeker ook op vakantiekamp moeten gaan want dat is keileuk. Misschien ben ik wel een klein beetje ongerust dat het kamp zou moeten stoppen, maar gelukkig zijn we nu een bubbel. We moeten er aan denken dat we afstand houden met de monitoren, en dat zijn we al gewoon aan het worden. De monitoren zijn trouwens heel tof! Ik ga veel mooie herinneringen mee nemen naar huis.’

Karen besluit: ‘Een zomer zonder JOETZ, dat kan ik me niet voorstellen. Op onze kampen kan ik mijn batterijen volledig opladen. Het plezier dat we onder elkaar hebben met de monitoren, de lachende gezichten van de kinderen, de dankbare ouders, kindjes die jaar na jaar terug komen... Onze ploeg hangt zo stevig aan elkaar, het is een echte vriendenploeg. Of meer nog: een JOETZ-familie. Samen vakantie mogelijk maken voor anderen, dat is wat ons bindt en drijft. ’

Foto’s: Els Meersschaert

In gesprek met

Jana Van Luchem en Karen De Backer zijn vrijwillige hoofdmonitor bij JOETZ vzw. Jana is doorheen het jaar kleuteronderwijzeres en Karen verzorgt de klantencontacten bij een metaalbedrijf. Hun vakanties staan volledig in het teken van de JOETZ-kampen. Liever dan zelf op vakantie te gaan, genieten ze van het organiseren van fijne activiteiten voor kinderen en jongeren, en het animeren en begeleiden van de diverse monitorenploegen.

Lynn De Rouck is verantwoordelijk voor de JOETZ-kampen in Oost-Vlaanderen. De hele zomer is ze aanspreekpersoon voor de hoofdmonitoren van de verschillende kampen, en ze probeert ook elk kamp even te bezoeken. Ze deed de voorbereidingen om alle kampen coronaproof te kunnen laten verlopen.

JOETZ vzw is een landelijke jeugdvereniging die, als partner van de Socialistische Mutualiteiten, optreedt als gezondheidspromotor voor, door, met en bij kinderen en jongeren van 3 tot 30 jaar, via activiteiten en vormingen, zowel lokaal, bovenlokaal als internationaal.

Neergepend door

Els Meersschaert is altijd onderweg, met mensen. Vanuit haar woonplaats Elversele duikt ze met veel plezier de wereld in om af te spreken ergens in het land, voor een babbel, lekker eten, een koffie of een aperitief. Verbinding en echte ontmoeting creëren via betekenisvolle gesprekken, samen ontdekken en waarderen van wat werkt geeft Els energie. Verhalen van mensen over momenten die ze zelf beleefd hebben, vormen de basis van haar werk als facilitator bij tussentijd.