Alex Cosemans zorgt bij vzw Horizont dat mensen met een beperkt budget op vakantie kunnen gaan. Zelf weet hij heel goed wat het is om diep in de put te zitten, want enkele jaren geleden verloor hij zijn rechterbeen. Maar hij vecht altijd terug tot hij weer aan de top zit. Soms letterlijk, want in Frankrijk fietste hij een beroemde berg, de Col duGalibier, op.

‘De laatste 400 meter naar de top kon ik mijn tranen niet bedwingen,’ herinnert Alex zich. ‘Zoveel emoties kwamen los: het ongeval, de lange tijd in het ziekenhuis, de pijn, het verdriet,… Het was zwaar geweest. Maar op de bodem van mijn verdriet voelde ik een weerbots. Godverdomme! Mij gaan ze niet klein krijgen.’

‘Familie, buren en vrienden hebben mij nooit laten vallen toen ik in het ziekenhuis lag, ze bleven langskomen en de energie groeide wederzijds. ‘Jij geeft ons energie, net wanneer wij je willen troosten,’ heeft iemand me eens gezegd.’

‘In het revalidatiecentrum leerde ik mensen kennen die meegingen in mijn droom om weer te gaan sporten. Ze daagden me uit, gaven mij vleugels. In het begin heb ik me afgevraagd of ik niet overmoedig werd. Wat gaan de mensen zeggen? Kan ik dit wel? Wil ik dit echt? Zodra ik meer vertrouwen kreeg, werd het tijd om onbekend terrein te verkennen. Weg van de dagelijkse omgeving merk je wat je echt kunt.’

Naar Frankrijk dus, waar de machtige Col du Galibier een vaste waarde in de Ronde van Frankrijk is. ‘De trainingen voerden me langs mooie landschappen: met de wind op mijn gezicht genieten van de vrijheid en voelde ik mijn kracht terugkomen. Maar ik ben ook op mijn grenzen gebotst. Kapot thuiskomen, last aan mijn knie, kramp in mijn bovenbeen,… zal ik op tijd gerecupereerd zijn? Het is wel degelijk gelukt, dankzij mijn ene sterke been én de vriendschap. Het was doorbijten om 2000 m hoog te geraken. Al fietsend op één been moest ik op mijn fiets blijven zitten. Te voet naar boven gaan was geen optie, ik moest blijven draaien. De ontlading aan de eindstreep was groot.’

‘De trainingen voerden me langs mooie landschappen: met de wind op mijn gezicht genieten van de vrijheid en voelde ik mijn kracht terugkomen.

‘Later kwam de terugslag. Door problemen met mijn beenprothese bracht ik de voorbije maanden in een rolstoel door. Het was lastig, vooral mentaal. Maar kijk, intussen ben ik weer op de been en komt de drang opnieuw boven. Dit voorjaar wil ik een kwart triatlon wheelen, zwemmen en fietsen. Op naar een nieuw avontuur!’

In gesprek met

Alex Cosemans zorgt bij vzw Horizont dat mensen met een beperkt budget op vakantie kunnen gaan. Zelf weet hij heel goed wat het is om diep in de put te zitten, want enkele jaren geleden verloor hij zijn rechterbeen. Maar hij vecht altijd terug tot hij weer aan de top zit. Soms letterlijk, want in Frankrijk fietste hij een beroemde berg, de Col duGalibier, op.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.