Als je het domein van jeugdherberg Die Loyale in Maldegem opkomt, valt de rust over je. Een karaktervol hoofdgebouw, verassende hoekjes in de tuin, een amfitheater, speelvelden, een speeltuin en overal bomen. Hoog in de bomen zingen vogels hun lied. De jeugdherberg is al van bij het begin een partner van Iedereen Verdient Vakantie. Ook hen is het erom te doen om vakantiekansen te bieden aan mensen voor wie vakantie niet vanzelfsprekend is. Verantwoordelijke Griet De Bruyckere neemt ons mee op verkenning in haar vakantieparel.

Opgroeien in de jeugdherberg

Griet groeide op in de jeugdherberg. Haar ouders startten er 47 jaar geleden mee. In de beginjaren was de jeugdherberg veel kleiner dan nu: ‘Het was een kleinschalig familiegebeuren. Als kind sliepen we als het ware tussen de gasten. Er zaten Fransen, Engelsen en Chinezen mee aan tafel. Van bij het begin kwamen groepen mensen met een mentale beperking. Daar bouwden we een band mee op. Elk jaar kwam dezelfde muziekgroep op kamp, dat werden vrienden. En als ze op uitstap naar Walibi gingen, zat ik mee op de bus. Opgroeien in zo’n multiculturele omgeving was heel interessant. Al besefte ik dat niet als kind.’

“Hoeveel moeite mensen doen om hun kinderen een mooie vakantie te bezorgen. Daar kan ik alleen veel respect voor hebben.”

Toen 17 jaar geleden de vraag kwam wat er met de jeugdherberg zou gebeuren, besloten Griet en haar man onverwacht om hem verder uit te baten. ‘Voor een groot deel toch voor onze kinderen. Die ervaring wilden we hen graag meegeven.’

Familiale jeugdherberg op ‘t platteland

Ondertussen kwamen er gebouwen bij, maar Die Loyale blijft een kleinschalige, familiale plattelandsherberg, benadrukt Griet: ‘We hebben al jaar en dag twee mensen vast in dienst. Ze zijn als familie. Mijn ouders wonen hiernaast en zijn nog betrokken.’ Dat maakt de gemoedelijke sfeer. ‘We willen iedereen hier op een persoonlijke manier ontvangen, we helpen hen wegwijs en voelen ons betrokken.’

‘Veel groepen komen al jaren. We hebben dus echt een band met hen, wat het zo leuk maakt. In de zomer komen veel groepen met kinderen of volwassenen met een mentale beperking, zoals de Jomba - en Samanakampen. Sommige begeleiders kennen we door en door. We weten waar we hen plezier mee kunnen doen. We kunnen goed inspelen op de deelnemers, sommige kennen we al jarenlang. Mijn jongste dochter Clara voelt zich heel erg betrokken bij de mensen met een mentale beperking. Ze helpt al jaren mee op de kampen.’

In de rust in ‘t groen

Het domein voelt al aan als vakantie, in de rust in ‘t groen. ‘Groepen kunnen niet beter zitten,’ vindt Griet. ‘Er is heel veel ruimte, een grote zaal, en de sportterreinen zijn een schone troef.’ Met 74 bedden blijft het intussen wel een kleinschalige vakantieplek.

‘Samenzijn in een mooie omgeving is vaak al genoeg voor een vakantiegevoel. Dat zie ik vaak. In de nabije buurt is er een zwembad, minigolf, stoomtrein, en het Maldegempark. Onze wandelvereniging De Smokkelaars stippelde een wandeling uit in de buurt. Veel mensen komen naar hier om te fietsen, of kiezen deze plek als tussenstop op weg naar zee.’

“Mijn jongste dochter Clara voelt zich heel erg betrokken bij de mensen met een mentale beperking. Ze helpt al jaren mee op de kampen.”

Ook individuele vakantiegangers en gezinnen zijn hier welkom. ‘Voor gezinnen hebben we enkele studio’s met een kitchenette. Wie wil kan boodschappen doen om hier ’s avonds op het gemak iets te drinken, of om hier ‘s middags een broodmaaltijd te eten. Je hebt je huisje voor jou alleen. Voor een jeugdherberg is dat vrij luxueus.’ Nog een meerwaarde: de bus uit Brugge stopt vlakbij.

Alle vooroordelen vallen weg

Twee jaar geleden bracht een grote groep van Ûze Plekke, Welzijnsschakel in Brugge, een weekend door in de jeugdherberg (*). Griet is er nog van onder de indruk: ‘Ze gaan maar eens om de vijf jaar samen op weekend, zoeken er sponsors voor en richten het in met alles erop en eraan: animatie, een huifkartocht, een barbecue… Ik had er zelf deugd van. Zo dankbaar dat de mensen waren. Dat we daaraan kunnen bijdragen, daar doe je het voor. Ze stuurden ons nadien ook nog een mooie kaart.’

’Er was een man in een rolstoel die in armoede leefde. Hij had zijn hele leven keihard gewerkt als zelfstandige. Door een ongeluk en een echtscheiding raakte hij via een faillissement in armoede. Zijn verhaal opende mijn ogen. Een paar tegenslagen en het kan je ook gebeuren. Ik had vooroordelen tegenover mensen in armoede. En door zo’n contacten vallen die weg. Echt pakkend.’ Griet vindt deze ontmoetingen bovendien heel waardevol voor haar kinderen. Het verruimt hun beeld.

“Ik had er zelf deugd van. Zo dankbaar dat de mensen waren. Dat we daaraan kunnen bijdragen!”

‘Ik sta er soms van te kijken hoe dankbaar mensen zijn. Hoeveel moeite ze ook doen om bijvoorbeeld een uitstap te maken. Hoeveel moeite mensen doen om hun kinderen een mooie vakantie te bezorgen. Om hun kinderen een goede toekomst te geven. Daar kan ik alleen maar veel respect voor hebben. Eén van de medewerkers heeft gauw medelijden, zou van alles voor hen willen doen, maar dan zeg ik: ‘Deze mensen hebben ook hun fierheid. We moeten hen in hun waardigheid laten.’’

Uitkijken naar de lente

De zomer was ondanks corona best goed hier. Sommige kampen werden geannuleerd, maar weer vervangen door een andere groep. En de mensen die op stap gingen, waren allemaal content, merkt Griet op. Er kwamen gezinnen die anders naar het buitenland gingen. Hun kinderen speelden gezellig samen. En ’t mooie weer gaf een positieve sfeer.  
Door de vele annulaties van groepen dit najaar, is de jeugdherberg vaak gesloten. Ook de uitstappen van de middelbare scholen zijn geschrapt. ‘Al jaren komen groepen van het VTI in Lokeren. Een heel multiculturele groep. Die jongeren fietsen naar hier, dat is een grote uitdaging. Ze sporten hier, houden een barbecue, en hebben een nachtspel in het Drongengoed. Voor die gasten is dat een onvergetelijke ervaring. De jongeren van dit jaar zullen dat moeten missen. Jammer.’

Griet hoopt dat ze in de lente, na de wintersluiting, goed kunnen heropstarten en alle groepen en gasten hier weer welkom kunnen heten. Op hun familiale manier, in de rust en in ’t groen.

(*) Lees hier het verhaal van Ûze Plekke.

Foto’s: Jeugdherberg Die Loyale

In gesprek met

Griet De Bruyckere groeide op in jeugdherberg Die Loyale in Maldegem en houdt die nu zelf open, naast haar werk als pedagoge. Samen met haar man en 4 kinderen wonen ze er op het domein. Ze houdt van de contacten en vriendschappen met de vakantiegangers die al jaren komen. Vakantie betekent voor haar vooral tijd doorbrengen met het gezin, op een zonnige bestemming, in de sneeuw of tijdens een citytrip.

Neergepend door

Els Hillaert leeft op van inspirerende verhalen horen en delen, invoelend luisteren, woorden die de kern raken, zorgzaam samenwerken en meewerken aan diepgaande verandering. Sinds maart 2020 is ze verhalenwever bij Iedereen Verdient Vakantie en ook als freelancer schrijft ze graag heldere en bezielde tekst en verhalen voor waarde.n.volle initiatieven.