Overslaan en naar de inhoud gaan

Nu is het tijd om uit te vliegen

In gesprek met jongeren van Cactus, Groep INTRO | 1 december 2020

‘Ik ben écht fier op jullie’. Een ontroerde Jonas, die al tien jaar samen met deze jongeren van Cactus - een vrijetijdsproject van Groep INTRO - op pad is, kijkt de mooie, jonge mensen één voor één aan. ‘Jullie kunnen je niet inbeelden hoe intens gelukkig jullie me maken. Ik stond wat op afstand mee te kijken en te luisteren naar het gesprek dat jullie hier het voorbije uur samen hadden. De kwetsbaarheid waarmee je je durft opstellen, de verbinding die je maakt met elkaar, hoe jullie gegroeid zijn als mens de voorbije jaren...’.  Hij gaat snel wat uien snijden, en zegt al lachend dat de tranen in zijn ogen daardoor veroorzaakt worden.

Jongeren van Cactus
 

Oktober 2020, net tussen de 2 lockdowns in. Het is ‘duvelkeskermis’, onderweg naar Oudenaarde. De zon schijnt en tegelijkertijd valt er zachte regen uit de lucht. Waar is die regenboog?

Ergens een beetje verscholen achter de N60 zal een groepje duvelkes van Cactus vanavond logeren op een bijzondere plek. Vandaag ontdekten Chloé, Mariska, Annelore, Joe en Amber muzikaal Gent. Het groepje zou oorspronkelijk uit acht deelnemers bestaan, maar een aantal jongeren kon helaas niet mee omwille van de covidmaatregelen.

Morgen staat een ontmoeting met een BV op het programma. Het begeleidersduo Jonas en Thomas staken een weekend vol verrassingen in elkaar voor deze jongeren. Ontdekking troef, maar dan op z’n muzikalees.

Mee mijne vlieger

Gent en muziek. Dan kom je snel uit bij de Gentse Feesten. Een eerste verrassing voor deze muzikale ontdekkingsreizigers was het verhaal van de volksmuzikant Walter De Buck. Op het naar hem genoemde stukje plein bij de Sint-Jacobskerk, zongen ze luidkeels zijn “Vliegerke”. Van Sint-Jacobs ging het naar een rondleiding in het Kunstencentrum Vooruit. Annelore raakt niet uitgepraat over de prachtige balzaal: ‘De rode stoelen, een zaal met drie verdiepingen, ik waande me echt even in een film.’ ‘En dan helemaal boven in de toren: dat uitzicht over Gent’, vult Mariska aan.

“Er hangt zoveel muziek in de straten en op de pleinen van Gent.”

Amber

Ook het Sint-Pietersplein kent vele muzikale geschiedenissen. Van Leonard Cohen die er ooit speelde tot de indrukwekkende uitvaartplechtigheid van Luc De Vos van Gorki. Amber is nieuw in deze groep en is verrast over muzikaal Gent: ‘Ik had geen idee dat hier zoveel muziek tussen de straten en de pleinen hangt.’ Joe’s beeld van Gent was een muffe stad. Vandaag zag hij dat overal mensen met muziekinstrumenten over straat lopen, en bands midden op de dag repeteren. De jongeren vertellen honderduit over hun belevenissen van vandaag, en wagen kleine gokjes over de BV die ze morgen hopen te ontmoeten. Wordt het Niels Destadsbader of toch Sam Bettens?

collage tourbus
 

Eer het zo ver is, mag er vanavond genoten worden van een samen voorbereide barbecue, én natuurlijk van het slapen in een echte – jawel, een échte – tourbus. In normale tijden vervoeren deze bussen muzikanten en hun entourage van het ene concert naar het andere. Denk Gabriel Rios, Hooverphonic, Romeo Elvis, Bazart, School is Cool en nog honderden namen meer... allemaal sliepen ze ooit in één van deze bussen. Nu de tourbussen noodgedwongen stilstaan, kunnen de Groep INTRO’ers straks een bedje kiezen waar misschien ooit nog Kate Ryan of Arno in geslapen hebben. “Hallooooh!?” De opwinding is groot!

Shht.... The sound of silence

Muziek is overal. Het is een groot deel van je leven. Mariska: ‘Ik luister naar muziek wanneer ik me slecht voel. Dan zoek ik liedjes waar ik opgewekt van word.’ Amber luistert op vrije momenten tussen het studeren door graag naar de teksten. Al tokkelend op zijn laptop vertelt Joe dat hij een brede muzieksmaak heeft. ‘Je mag het ook “geen echte smaak” noemen’, zegt hij met een monkellachje. Annelore zoekt muziek die bij haar stemming past: ‘Luisteren naar zo’n liedje waarin ze zingen hoe jij je voelt op dat moment. Dan voel je je niet zo alleen. Muziek doet voor iedereen iets anders hé!’ Ongemerkt verschuift ons gesprek van muziek naar stilte. Stilte kan deugd doen, tegelijkertijd kan het ook wel lastig zijn. Wat is “stilte” eigenlijk? Het doet ons denken aan de natuur: stappen door herfstbladeren of het geluid van de sneeuw. En eigenlijk is dat ook muziek.

Ik wil leven ik wil vrij zijn

Het wordt wat frisser in de grote hal waar de tourbus geparkeerd staat. Jonas sleept een warmtekanon aan. ‘’t Is een kleintje, maar hij skiet verre’, grapt hij, Arno van TC Matic citerend.

Hoe enthousiast deze jongeren vandaag zijn, hun jonge leven was vaak een hobbelig pad. Mariska zat lang in een diepe put, en is daar nu uit aan het geraken. Voetbal vormt voor haar een uitlaatklep. ‘Tegen een bal shotten helpt om de stress in mijn dagelijks leven los te laten.’

Joe is vanuit een foert aan de school bij Groep INTRO terecht gekomen. Annelore had het moeilijk in de klas. Zowel Joe als Annelore konden via Groep INTRO enkele maanden vrijwilligerswerk doen in Macedonië. Er komt heimwee aan te pas: ‘Wanneer zouden we daar eens terug naar toe kunnen gaan?’.

Beiden groeiden naar zelfstandigheid tijdens hun avonturen als vrijwilliger in het buitenland. Annelore leerde omgaan met mensen, en overwon haar angsten door in Macedonië helemaal op haar eentje een paar uitstappen te doen: ‘ik ben beginnen wenen omdat ik zo blij was dat ik dat alleen kon.’ Joe vond zijn drive terug: ‘Een pizza in het Macedonisch kunnen bestellen over de telefoon, dat is mijn grootste achievement.’ Nu heeft hij een drukke job met het voorbereiden van laptops voor de scholen. Joe: ‘In coronatijd een prachtige job om te doen, maar wel superdruk. Er mag terug wat vrije tijd in het vooruitzicht komen.’

“Helemaal alleen op uitstap in een vreemd land. Ik was zo blij dat ik dat kon, zo blij dat ik er van moest wenen.”

Annelore

De ogen van Amber beginnen te blinken. Zo’n buitenlands avontuur, dat ziet ze ook wel zitten. Amber: ‘Maar eerst er door geraken op het einde van het jaar, dat is het belangrijkste. En dan hopelijk ook wat kunnen feesten met anderen, want het is nu wel wat eenzaam als student.’

Chloé wil graag als boodschap aan andere jongeren meegeven dat als je de optie krijgt om iets te doen, je het gewoon moet doen. ‘Mocht Annelore mij niet gevraagd hebben om mee naar Groep INTRO te gaan, en ik niet ‘ja’ had gezegd, tja... Iedereen heeft het nodig om iets onbekends te durven doen en vast te pakken.’

Laat de zon in je hart

Jonas, die al een hele tijd in stilte aandachtig luistert naar zijn kadees, komt nu even tussen: ‘Zie ons hier nu samen zitten. Dat gaat hier niet meer over die tourbus, maar wel over hoe we hier samen zijn. Hoe jullie van alles aan elkaar vertellen, en samen alweer stappen vooruit zet.’

“Iedereen heeft het nodig om iets onbekends te durven doen en vast te pakken.”

Chloé

De groep wordt wat nostalgisch. ‘Binnenkort moeten wij “stoppen” bij Cactus, omwille van onze leeftijd. Dit zal één van onze laatste activiteiten samen zijn...’ ‘Maar jullie zijn klaar om uit te vliegen,’ zegt Jonas. ‘Niets houdt je tegen om in de toekomst op eigen initiatief met deze groep te blijven samen komen, en dingen te organiseren. Jullie kunnen dat!’ Deze uitspraak levert meteen een hoop wilde plannen op: ‘Oh ja! Samen op wereldreis! Mogen wij dan een buske huren bij Groep INTRO?’

Thomas is onder de indruk van de openheid van deze groep. ‘Voor mij is dit iets nieuws, uit mijn comfortzone. En toch voel ik me helemaal op mijn gemak bij deze jonge mensen. Meestal ben ik op weg als muzikant. Nu er even geen concerten zijn, vind ik het fijn om jongeren op een andere manier met muziek te laten kennismaken. De openheid van deze groep om met grote interesse naar verhalen te luisteren over voor hen minder bekende muziek, of verhalen over het socialisme in de Vooruit, heeft me blij verrast.’

Foto’s: Jonas Van Laere (Cactus), Els Meersschaert
Busje Groep Intro

In gesprek met

Chloé, Annelore, Mariska, Joe en Amber kennen elkaar via het vrijetijdsproject Cactus bij Groep INTRO. Ze nemen bijna allemaal al jaren deel aan de activiteiten. Vandaag zijn ze laaiend enthousiast omdat ze, tussen lockdowns in, op muzikale ontdekkingstoer kunnen gaan. Elk van deze jongeren heeft uit zijn of haar jeugd wel een rugzakje mee. Nu, als prille twintigers, vinden ze stilaan hun weg in het leven. Joe is IT’er, Mariska en Annelore werken in de supermarkt, Amber studeert Lichamelijke Opvoeding in Gent, Chloé studeerde succesvol af aan de hotelschool en is nu op zoek naar werk. Bij Groep INTRO groeide hun zelfzekerheid, om als jonge volwassene met twee voeten in het leven te gaan staan. En stilaan uit te vliegen uit het warme nest dat Groep INTRO voor hen was.

Thomas Vanelslander en Jonas Van Laere zijn de enthousiaste begeleiders van deze levendige groep. Jonas werkt al jaren bij Groep INTRO. Hij vindt het heel fijn om een stuk mee te mogen wandelen op het levenspad van zoekende, jonge mensen. Thomas ademt muziek. Als freelance muzikant speelde bij Raymond Van het Groenewoud, K’s Choice, Jasper Steverlinck, Gorki... Hij neemt de jongeren op muzikaal sleeptouw en maakt nadien vlogfilmpjes over deze #ontdekkingtroef. Om anderen te inspireren en stimuleren op muzikale ontdekkingstocht te gaan in Vlaanderen.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 1 december 2020 in de categorie Jongeren.

Els Meersschaert

Neergepend door

Els Meersschaert is altijd onderweg, met mensen. Vanuit haar woonplaats Elversele duikt ze met veel plezier de wereld in om af te spreken ergens in het land, voor een babbel, lekker eten, een koffie of een aperitief. Verbinding en echte ontmoeting creëren via betekenisvolle gesprekken, samen ontdekken en waarderen van wat werkt geeft Els energie. Verhalen van mensen over momenten die ze zelf beleefd hebben, vormen de basis van haar werk als facilitator bij tussentijd.

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |