Overslaan en naar de inhoud gaan

Jeugdkampen pal in de achtertuin: ‘wij kijken er altijd enorm naar uit’

In gesprek met Jan Lievens en Christine Spruyt | 8 juli 2014

Met meer dan honderdduizend zijn ze, de kinderen en jongeren die in de zomervakantie met de jeugdbeweging op kamp trekken. Veel jeugdbewegingen verhuren in de zomer hun eigen lokalen als groepsverblijf. Zoals in het Kempense Achter-Olen, waar ze al meer dan dertig jaar ervaring hebben met het ontvangen van grote en kleinere jeugdgroepen. De kampplaats ligt middenin een rustige woonwijk. En de buren? Die kijken er elk jaar weer naar uit. Kinderen de tijd van hun leven zien hebben, da’s puur genieten!

De woonst van Jan Lievens en Christine Spruyt grenst aan het kampterrein. De kinderen gingen naar de Chiro, en het koppel ging jarenlang mee in de kookploeg op kamp. In de buurt wonen trouwens veel mensen die zich verbonden voelen met de Chiro, als oud-lid of –leiding, of als ouders van kinderen die nu nog in de jeugdbeweging zijn. Bijna alle woningen in de omgeving zijn bovendien gebouwd nadat de Chiro er al gehuisvest was. ‘Toen we hier bouwden, wisten we dat hier op zondag gespeeld wordt en dat er in de zomer jeugdkampen doorgaan’, zegt Christine.

Nieuwbouw

De traditie van jeugdkampen in Achter-Olen dateert al van begin jaren ’80. Toen de oude lokalen tot op de draad versleten waren, rijpten er plannen om de boel af te breken en een nieuwbouw te plaatsen. Dat proces, getrokken door een groep vrijwilligers, heeft jarenlang in beslag genomen. Jaren dat er geen groepen meer op kamp kwamen en het dus betrekkelijk stil bleef in de buurt. De nieuwbouw werd uiteindelijk gerealiseerd, met de steun van Toerisme Vlaanderen. ‘Toen we opnieuw begonnen te verhuren, waren de buren wel een beetje ongerust,’ herinnert Christine zich.

Goed nabuurschap: een kwestie van afspraken

Van overlast in de buurt is echter maar weinig sprake. Met een paar duidelijke spelregels is goed nabuurschap best haalbaar, vinden Jan en Christine. Respect voor de lokalen en inboedel vinden ze een absolute must. Muziek mag, maar niet te luid. Vuur mag op de avond voor het vertrek naar huis. Bij nachtspel wordt verwacht dat de groep de buren verwittigt. ‘En eigenlijk loopt dat heel goed. Problemen komen maar zelden voor’, zegt het koppel. Als het toch dreigt mis te gaan, grijpt het beheer snel in.

Respect geven is respect krijgen

Het koppel, dat zelf deel uitmaakt van de vzw die de kampplaats beheert, is het eerste aanspreekpunt voor de jeugdgroepen.  Hun tuin grenst pal aan de kampplaats. Via een poortje achter in de tuin kunnen de leiders snel terecht voor elke vraag. Nieuwe groepen worden door Jan en Christine verwelkomd met een kennismakingsbabbel bij een Olens biertje. ‘Als je respect toont, krijg je dat terug’, zegt Jan. Het is hun manier om ervoor te zorgen dat de nieuwe lokalen pico bello in orde blijven.

Nabij zijn en afstand houden

‘Wij staan erop zelf in te staan voor het ophalen van het afval. Het is onze manier om wat toezicht te kunnen houden. Als er dan iets niet zo goed loopt, kunnen we kort op de bal spelen.’ Het is een kwestie van voldoende dichtbij te zijn en toch afstand te houden. Zo werd het koppel onlangs op de barbecue van een groep uitgenodigd. ‘Voor ons is dat een teken dat het goed zit. Maar toch gaan we op zo’n uitnodiging niet in. Want ik moet ’s anderendaags wel de boeman kunnen spelen als het nodig is’, lacht Christine.

"Als de zomer eraan komt, zitten we eerlijk gezegd echt op de aankomst van de eerste groepen te wachten." 

Elk jaar er weer naar uitkijken

Jaar in jaar uit vakantie helpen mogelijk maken voor jonge mensen: Jan en Christine hebben er duidelijk plezier in. ‘Als de zomer eraan komt, zitten we eerlijk gezegd echt op de aankomst van de eerste groepen te wachten.’ Het koppel vindt het geweldig om vanuit hun achtertuin het uitbundig leven van al die kinderen en jongeren dag in dag uit te kunnen meebeleven.

"Na het laatste kamp wordt het dan ineens heel stil. Dan vallen we toch altijd weer even in een zwart gat."

- Jan.

Jan en Christine

In gesprek met

Jan Lievens en Christine Spruyt wonen pal achter het jeugdverblijf van Chiro Achter-Olen. Ze zijn er conciërge en eerste aanspreekpunt voor de jeugdgroepen die er op kamp komen.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 8 juli 2014 in de categorie Jongeren.

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |