Overslaan en naar de inhoud gaan

Gezocht: leeftijdsgenoten om mee te reizen

In gesprek met Edith Bellens | 8 november 2016

Enkele jaren geleden verbleef Edith Bellens een tijdje in een psychiatrische kliniek. Met vakantie gaan is sinds haar ziekte niet meer hetzelfde. Een groepsreis is moeilijk omdat Edith zich niet elke dag even fit voelt. Zelf voorbereidingen treffen, hoe eenvoudig ook, ervaart ze als een drempel. Toch kan Edith intens genieten van er even tussenuit te zijn. Andere mensen te ontmoeten, andere culturen en levenswijzen leren kennen: het blijft heerlijk. Met een reisgezel wordt het nog leuker, denkt Edith, en daarom gaat ze op zoek naar leeftijdsgenoten die met haar eropuit willen trekken.

Edith heeft een avontuurlijk en actief reisverleden. Door Bretagne trekken en onderweg zoeken naar slaapplaatsen; op tentenkamp, met jeugdbeweging De Kring naar Terschelling waar ze pladijzen ving met netten; met reisorganisatie Joker naar de bergen en eten met de lokale bevolking. Vandaag zijn die avonturen niet meer vanzelfsprekend. ‘Op sommige ochtenden ben ik om 10 uur uitgeslapen, klaar om aan de dag te beginnen. Maar dat is niet altijd zo. Het is moeilijk te voorspellen wanneer ik fit zal zijn en wanneer niet’, zegt Edith. 

"Meegaan met organisaties die een elke dag iets willen bezichtigen is niet haalbaar. Ik kan gewoonweg niet elke dag paraat staan." - Edith

Alles kan en niets moet

Toch blijft er nog heel wat mogelijk, maar dan anders. Onlangs deelde Edith een appartement aan zee met een vrouw die ze vooraf niet kende. Een gewaagde sprong, dankzij een tip van een gemeenschappelijke vriendin. Edith: ‘Met een kloppend hart ging ik er naartoe. Gelukkig klikte het tussen ons. Het werd een heerlijke vakantie waar niets moest en alles kon.’

Uitstapjes naar Gent stonden vroeger regelmatig op haar programma. Edith leeft op als ze er projecten kan bezoeken, kan genieten van de mensen rondom haar en op pad trekt langs plekken die toeristen links laten liggen. ‘Ik ga snuisteren in de kringwinkels en hou ervan om de streek culinair te verkennen.’ Haar vrienden in Lommel bezoekt ze regelmatig met de trein. ‘Ook dat voelt een beetje als reizen.’

vakantiefoto's
Vakantiefoto's van Edith, herinneringen aan avontuurlijk ontdekken.

 

Zetje nodig

Om haar uitstapjes voor te bereiden, krijgt Edith ondersteuning van de dienst Psychische Thuiszorg. ‘Het doet me deugd om met de begeleidster te praten. Ze helpt me met plannen en organiseren.’ Want daar wringt het schoentje van psychisch kwetsbaar zijn. ‘Ik stel altijd uit. De voorbereiding wordt dan een berg.’ Zelfs opzoekwerk van trein- en busuren ervaart Edith als een klus. ‘Ik heb een zetje nodig. Vaak is een gesprek al voldoende.’

Samen op reis: graag maar niet evident

Edith heeft veel sociale contacten, mede door haar vrijwilligerswerk. Toch houdt ze er weinig leeftijdsgenoten aan over om mee op reis te gaan. ‘Ik vertel iedereen altijd eerlijk dat ik een psychiatrisch patiënt ben’, zegt Edith. Ze merkt dat dit anderen soms weerhoudt om met haar op reis te gaan. ‘Mensen zijn bang dat ik een psychose krijg, terwijl me dat nog nooit is overkomen in gezelschap.’

"Ik vertel gewoon eerlijk dat ik psychiatrisch patiënt ben. Maar dat maakt mensen dus wel eens bang om met mij op pad te gaan."

Op zoek naar een reisgezel

Edith droomt ervan om een reisgezel te vinden. ‘Een kennis waar ik fijn mee kan babbelen en plannen maken, die net zoals ik gericht is op ecologie en duurzaamheid. Ik wil van de streek proeven, het traditionele leven leren kennen. Reizen moet me iets bijbrengen. En verder is het gewoon een kwestie van goede afspraken maken, zoals in elk gezelschap dat samen op reis gaat.’

Edith Bellens

In gesprek met

Edith Bellens (54) woont in Berchem en heeft een passie voor breien, leest graag esoterische boeken en is ecologisch geëngageerd. Ze verbleef enkele jaren geleden in een psychiatrische instelling. Vandaag gaat het goed met haar, al zit werken gaan er niet meer in. Daarom smijt ze zich met veel goesting en liefde op vrijwilligerswerk. ‘Ik wil iets teruggeven aan de maatschappij. Als vrijwilliger kan ik dat. Ik heb de tijd’, zegt ze. Momenteel doet ze vrijwilligerswerk in Buurthuis Posthof in Berchem en helpt ze mee op de voedselbank waar ze werken met het systeem ‘Buurtijd’. Dit is een ruilsysteem voor mensen uit Berchem en omgeving die ermee beroep op elkaar kunnen doen.  

Dit verhaal werd gepubliceerd op 8 november 2016 in de categorie Vakantie.

Neergepend door

Els Jammaers is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze geniet van de authenticiteit van verhalen en van inspirerende ontmoetingen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie zodat iedereen kan meegenieten.

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |