‘Als ik na een rondleiding met een groep weer thuiskom, heb ik altijd weer veel te vertellen’, lacht een enthousiaste Monique Emmerechts-Debucquoy, gids in Oudenaarde en omgeving. ‘Elke rondleiding is uniek, want elke groep is weer helemaal anders. Monique maakt van haar gidsbeurten een belevenis voor de gasten én voor zichzelf. ‘Altijd opnieuw leer ik iets van de mensen. Ik krijg van mijn gasten evenveel terug als wat ik hen probeer te geven.’ Daarin schuilt voor Monique de vreugde van het schoonste beroep dat ze zich kan voorstellen.

‘Eigenlijk nemen we elkaar op sleeptouw’ zegt Monique. ‘Van mij wordt verwacht dat ik de groep leid, maar dat lukt het best als je als gids één wordt met je groep. Ik probeer me in te leven in de situatie van de groep, hun interesses en de kennis die ze meebrengen.’ Eenrichtingsverkeer werkt niet, vindt Monique. ‘Dat interactieve karakter van een gidsbeurt vind ik enorm belangrijk.’

Aansluiten bij de kennis van je groep

Inleven in je groep dus. Dat begint voor Monique al bij de voorbereiding. ‘Ik weet vooraf graag van waar de mensen komen. Dan kan ik linken leggen tussen wat ze bij ons te zien krijgen en de geschiedenis van hun eigen regio. Als ik bijvoorbeeld verhalen vertel van Keizer Karel aan een groep mensen uit de omgeving van Olen, dan zal ik daarop inhaken. Dan zie je de mensen ook nieuwsgierig worden en loskomen.’

‘Je moet de toerist bevredigen’

‘In mijn gidsenopleiding kregen we les over psychologie. Eén zin – uit een heel dun boekje – is me altijd bijgebleven. ‘De gids moet de toerist bevredigen’, stond daar’ (lacht). ‘Dat vond ik goddelijk. En het is toch zo: als gids ga je aan de kant van je bezoekers staan. Als ze weer naar huis gaan, moeten de mensen het gevoel meenemen van een goeie dag te hebben beleefd. Dat ze iets meegemaakt hebben, dat ze heerlijk gebabbeld hebben, dat ze het goed hebben gehad. Daar is het mij om te doen.’

Mensen uit hun kot lokken

Gidsen is voor Monique dus focussen op een heerlijke beleving van mensen. Dat begint bij de mensen op hun gemak stellen. En vaak is daar nog werk aan. ‘Soms komen mensen binnen en zie ik het al dat ze zich nog niet comfortabel voelen. Ze durven amper iets te zeggen en hebben schrik van oogcontact. Dan ga ik de mensen zachtjesaan dichterbij betrekken. Een vraag stellen, ingaan op iets dat ik ze hoor vertellen. Dan ontstaan er wel gesprekken. Dan komen de mensen gemakkelijk met hun vragen.’

Heel gewone mensen, de plezantste groepen

Trouwens, het is niet omdat mensen het niet breed hebben, dat ze niets van cultuur afweten, vindt Monique. ‘Heel gewone mensen, het zijn meestal nog de plezantste groepen’, zegt Monique. Ze benadert haar groepen met respect en ziet hoe die – als ze ontdooid zijn – leergierig worden en beginnen glunderen. Onder meer In het MOU gebeuren er op dat vlak vaak leuke dingen, vooral met groepen uit de regio. Ze vinden er makkelijk aanknopingspunten met hun eigen herinneringen, en dan wordt het al gauw plezant.

Extra tips voor groepsbezoeken in de Vlaamse Ardennen

Monique heeft nog twee supertips voor Vakantieparticipatie. ‘Zit de brouwerij van Roman al in het aanbod? Zeker uitzoeken of dat mogelijk is’, zegt ze. En ook bijzonder tof is een bezoek aan Aquafin in Oudenaarde. Groepen zien er met eigen ogen hoe afvalwater weer schoon wordt. ‘Dat is sowieso gratis, en ik merk dat bezoekers daar altijd enthousiast op reageren.’

In gesprek met

Monique Emmerechts-Debucquoy is toeristisch gids in de Vlaamse Ardennen. Ze neemt groepen mee in de verhalen van de stad Oudenaarde, het MOU, Brouwerij Roman, Aquafin en de Archeologische musea in Ename en Velzeke. Onlangs nog nam ze een groep vrijwillige reisadviseurs uit het Rap op Stap netwerk mee op ontdekkingstocht doorheen het PAM-Ename en de duizend jaar oude kerk van het dorp. 

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.