Menselijke veerkracht: het blijft prachtig om er getuige van te mogen zijn. Loida werd vorig jaar na enkele intense jaren weduwe. Sindsdien bouwt ze samen met haar zoontje Alexander aan een nieuw leven, waarin vrijetijds- en vakantieparticpatie voor de broodnodige momenten van herbronning zorgden. In Bungalowpark Molenheide in Houthalen-Helchteren kwamen moeder en zoon tot rust en ging de wereld opnieuw voor hen open.

Verlangen naar een adempauze

'Thuis was voor mij de laatste jaren een plek van zware emoties en problemen', vertelt Loida. 'Mijn man is zes jaar lang ziek geweest en vorig jaar overleden. Toen hij stierf, besefte ik dat zowel mijn zoontje Alexander (8) als ikzelf er nood aan hadden om er eens tussenuit te zijn. Met mijn man was ik vroeger wel eens naar Luxemburg, Frankrijk en de zee geweest, maar sinds zijn ziekte kwam ik eigenlijk niet meer buiten, behalve dan voor praktische dingen als boodschappen. Ik wist dat ik even tijd nodig had op een andere plek, om tot rust te komen en mezelf terug te vinden. Maar hoe? Het grote onbekende maakte me bang. Uiteindelijk ben ik met hulp van God en mijn OCMW-begeleidster stilaan weer leuke activiteiten beginnen te ondernemen. Ik kwam buiten, leerde andere mensen kennen en heb uiteindelijk via Vakantieparticipatie een verblijf geboekt in Molenheide.'

Even gewoon leven, net als iedereen

Twee dagen, zo lang trok Loida de eerste keer naar het bungalowpark. 'Het was de ideale omgeving om even te herbronnen', zegt ze. 'We konden er genieten van de rust van het platteland en tegelijk was er altijd wel wat te doen. Alexander kon er spelen, er was een zwembad, we hadden tijd om samen wat te wandelen, te eten of eens een spelletje te spelen. En vooral: ik was er zelfstandig en kon mijn eigen plan trekken. Hoe dankbaar ik ook ben voor de begeleiding die ik bij verschillende instanties krijg, soms doet het goed om eens geen mensen om je heen te hebben die je hele verhaal en alle problemen kennen. In Molenheide was ik net als alle anderen. Dat deed deugd. Ik voelde dat de wereld er opnieuw voor me openging.'

Rust, aandacht en samenzijn

Deze zomer trok Loida voor een tweede keer naar het bungalowpark, ditmaal voor een week. 'Ik had het Alexander beloofd', zegt ze. 'Hij is een gevoelig kind en heeft het vaak moeilijk om aansluiting te vinden bij andere kinderen. In Molenheide komt hij tot rust. Dit jaar heeft hij er zelfs leren fietsen. Hier in de stad is hij daar bang voor. Het verkeer is druk en er is weinig oefenruimte. In Limburg waren die rust en ruimte er wel. Eens Alexander het fietsen onder de knie had, was hij niet meer te stoppen. Ik vind fietsen zelf moeilijk, maar heb toch ook een fiets voor mezelf gehuurd, zodat we samen konden rijden. Zo’n weekje weg is ideaal om dingen te doen die je thuis niet durft of die er niet van komen. Je verlegt grenzen, en het is heerlijk om later op die positieve ervaringen terug te kijken.'

Tijd voor een glimlach

Thuis zei Alexander me eens: 'Jij lacht niet veel, hé, mama.' In Molenheide heb ik zoveel gelachen. Als Alexander me thuis vraagt om samen te spelen, beloof ik dat wel en doe ik mijn best, maar er is altijd zoveel te doen. Zelfs 10 minuten speeltijd lijkt soms al veel. In Molenheide kon ik echt tijd voor hem maken. Alexander voelde dat ik er voor hem was. We hebben genoten. Hij blijft erover praten. Over onze wandelingen naar het bos, het spelen met de kippen en de eenden, en de pannenkoeken waarop ik gezichtjes had getekend met confituur.'

Volgende vakantie al in 't vizier

Nu Loida weet hoeveel verschil een weekje weg kan maken, kijkt ze uit naar een vervolg. 'Ik zou wel eens een andere plek willen bezoeken, want ik merk dat ik steeds meer open sta voor de wereld en voor nieuwe activiteiten. Maar voor Alexander is Molenheide de plek die hij associeert met zijn eerste positieve ervaringen buitenshuis, een plek zonder zorgen en vol mooie herinneringen. Ik denk dat het volgend jaar dus waarschijnlijk nog eens een weekje Limburg wordt.' (lacht)

Info

Over de vakantiebestemming van Loida: Bungalowpark Molenheide

In gesprek met

Loida werd vorig jaar na enkele intense jaren weduwe. Sindsdien bouwt ze samen met haar zoontje Alexander aan een nieuw leven, waarin vrijetijds- en vakantieparticpatie voor de broodnodige momenten van herbronning zorgden.Ze zet nu haar eerste stappen om als vrijwilliger laagdrempelige vrijetijdsactiviteiten te organiseren, samen met haar maatschappelijk begeleidster bij OCMW Antwerpen.

Neergepend door

Lien van Laere is nieuw(s)maker voor het netwerk Vakantieparticipatie. Ze is gebeten door mensen en hun verhalen. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Neem contact met onze redactie. Samen maken we er nieuws van.