'Deze wandeling wordt vooral geboekt door organisaties die een link hebben met armoede’, vertelt Steven, onze gids van de dag. 'Ze gaat van het Gentse Stadhuis over de Vrijdagmarkt naar het Patershol en het Prinsenhof, om in het Rabot af te sluiten. Soms wandelt een straathoekwerker een stukje mee om zijn verhaal te vertellen.' Vandaag starten we onze wandeling aan de Kouter. De winterkoude bijt in onze tenen en gezichten. Flink doorstappen dus om het warm te houden. 

Al bij de eerste stop worden grote namen bovengehaald. Immers: geen wandeling door Gent zonder een verhaal over Karel de Vijfde. 'Hij was de eerste die in de zestiende eeuw initiatief nam rond armenzorg', zegt gids Steven. We horen het verhaal van de Armenkamer - voorloper van het huidige OCMW - en van de Armenrol, die bepaalde of je recht had op een deel van de schenkingen voor de allerarmsten. Liefdadigheid bleek toen nog een sterk religieus karakter te hebben. Met hun giften hoopten de rijken zich van een plek in de hemel te verzekeren. 

Beklijvende verhalen

We leren dat de Armenkamer onder meer verantwoordelijk was voor de Stichting voor Weeshuizen. Ook kinderen van de allerarmsten kwamen in de weeshuizen terecht, wanneer hun ouders niet meer voor hen konden zorgen. We horen beklijvende verhalen over de verregaande gevolgen van armoede. Over vondelingen in kerkportalen en in de Vondelingentrommel bij de zusters, over kindersterfte en kinderarbeid. Om hun kind later opnieuw te kunnen opeisen, gaven de moeders het soms een doormidden geknipte speelkaart mee, met daarop vaak een pakkende boodschap als 'zorg alsjeblieft goed voor mijn kindje nu ik het niet kan'. De juiste tweede kaarthelft kon moeder en kind weer verenigen. Enkele van die kaarten blijken vandaag nog te zien in het Huis van Alijn. 

Verderop leren we dat het Patershol, vandaag een van de duurste woonwijken in Gent, in de 19de eeuw een arme arbeidersbuurt was met beluikhuisjes, en dat prostitutie en dagelijkse knokpartijen er een tijdlang de orde van de dag bepaalden.

Op stap in kader van reïntegratie

'Het is fijn en boeiend om Gent eens door een andere bril te leren kennen', vindt Kurt Bracke. 'Ik heb hier nog gestudeerd, gewerkt en gewoond en blijf hier graag terugkomen. Gent heeft zijn arme buurten, maar uiteraard ook zeer mooie kanten. Het uitzicht over de drie torens vind ik prachtig.' 

Ook ergotherapeut Sien Vandermarliere vindt de wandeling geslaagd. Ze is op stap met een groep bewoners van Psychiatrisch Centrum Caritas in Melle. 'Veel van onze patiënten hebben het niet breed', zegt Sien. 'Het thema van de wandeling sprak hen aan. We gaan regelmatig via Vakantieparticipatie op stap, ook in het kader van reïntegratie. Een uitstap naar het Belfort of Gravensteen, een boottocht op de Leie of een dag naar zee: onze mensen genieten daar enorm van.' 

Arme stad, rijke stad

Na de wandeling gaat ieder weer zijn eigen weg. Een deel van de groep gaat naar huis, anderen blijven voor het Lichtfestival. Ook wij genieten na het vallen van de avond van de prachtige lichtsculpturen. Het contrast met de schrijnende verhalen die we hoorden kan moeilijk groter zijn. Gent laat zich van haar allermooiste kant zien. Ook Dan Benn, doctorandus aan de University of Surrey, geniet zienderogen van de sfeer. 'Het is mooi dat zoveel mensen van alle leeftijden en achtergronden de straat op komen om samen van schoonheid te genieten', zegt hij. 'Het geeft me voeling met de hartslag van de stad. De vitaliteit en opwinding die ik vandaag heb gevoeld, voel ik hier nu ook. Het festival is voor mij de perfecte voortzetting van een bijzonder geslaagde Forumdag.'