Overslaan en naar de inhoud gaan

Als een warme omhelzing, zelfs als we elkaar via zoom spreken

In gesprek met Imane en Nihad | 20 mei 2021

‘Ik wist niet dat fysiek en sociaal contact zo belangrijk was. Dat heb ik geleerd doordat het niet meer kon. De meisjesgroep van De Palmboom kwam als geroepen. Wat een leuke uitvalsbasis! Een warme omhelzing, zelfs als we elkaar via zoom spreken. Een extra ruimte tussen schoolwerk en thuis. Samen op uitstap, activiteiten doen en babbelen, in het echt en digitaal. Super!’ Nihad Tahri is studente. Ze geniet van de meisjeswerking van Educatief Jeugdcentrum De Palmboom. Imane El Ajaji begeleidt de meisjesgroepen. Ze is één van de vrijwilligers. ‘Samenzijn is het belangrijkste voor hen.  Als we op stap zijn, iets doen dat ze niet gewend zijn, ontstaat er zoveel moois onder elkaar.’

Een ruimte vol samenhorigheid tussen thuis en schoolwerk

‘Jongeren voelen zich nu vaak alleen en niet begrepen’, vertelt Nihad. Dat is bij haar niet anders. ‘Terwijl dat zo belangrijk is.’ Daarom is ze erg blij met de meisjesgroep. Er is een groep voor tieners en één voor jongeren vanaf 17 jaar. Nihad zit in de laatste. ‘Samenhorigheid’ is haar woord voor de groep. ‘We zijn allemaal vrouwen en toch zo anders. Anders in leeftijd, in visie, in uiterlijk. We kunnen onszelf zijn bij elkaar en over alles spreken. Onder vrouwen is dat toch wat makkelijker. Al ben ik sowieso een vlotte babbelaar die graag haar gedacht zegt. We delen onze ervaringen en dat maakt het zo waardevol. Het ene meisje heeft meer levenservaring in dit, het andere in iets anders. We ondersteunen elkaar. Zo’n netwerk als het onze is zoiets moois.’

“Nadien voelde ik me ineens heel goed. Het is geweldig wat zo’n ontmoetingen kunnen doen. De meisjesgroep werd iets om me aan op te trekken.”

Nihad

Nihad had al van de werking van De Palmboom gehoord, maar kwam er pas bij toen de meisjesgroep vorig jaar werd opgericht. En dat was welkom! ‘Ik herinner me een moment tijdens een lockdown. Het was me allemaal te veel. Ik had veel schoolwerk en voelde me slecht. We hadden een activiteit via zoom. Nadien voelde ik me ineens heel goed. Dat zo’n digitale bijeenkomst dat kan doen, vond ik ongelooflijk! De meisjesgroep werd iets om me aan op te trekken. Ik voel me er begrepen en deel van een groep. Dat geeft zoveel energie. Het is echt een thuisbasis geworden, één waar ik altijd op terug kan vallen.’

Imane lacht: ‘Ik organiseerde toen een quiz, maar met die quiz zijn we nooit begonnen. De meisjes hadden zoveel nood om met elkaar te praten. Dan moet je dat laten gebeuren. Vier uur hebben we toen met elkaar gesproken!’

Reuzeleuk roeien in de regen

roeien in de regen
 

Met de tienermeisjes trok Imane naar het Zilvermeer in Mol. ‘Het was een groep meisjes die elkaar nog niet kenden. ’s Ochtends stonden ze er zenuwachtig en kei-verlegen bij. ’s Avonds waren ze allemaal zo vlot en enthousiast. Samenzijn is het belangrijkste. Zo’n avontuurlijke activiteit en nieuwe ontdekkingen zijn heel verbindend. Het regende de hele dag, maar iedereen amuseerde zich. We gingen in de regen roeien en waterfietsen. En toen we kletsnat terugkwamen, wilden ze nog een keer. Dat deden we. Het was voor iedereen zo lang geleden dat ze nog eens met tien waren buiten geweest.’

Tijdens de uitstap naar het Zilvermeer droomden de meisjes al van volgende uitstappen. Naar een pretpark, naar het strand, wat meer avontuur, … Ze willen ook heel graag samen op kamp.
Eigenlijk hebben de oudere meisjes dezelfde dromen. ‘Als we ons maar kunnen uitleven als een kind van vijf. Als we ons maar samen amuseren.’

Een dag verlof voor een uitstap met de meisjesgroep

Imane begon de jongeren-meisjesgroep een jaar geleden, met vijf meisjes uit de buurt die hadden aangegeven er nood aan te hebben. ‘Al die eerste keer was het ontzettend gezellig en gingen ze helemaal op in de kennismakingspelletjes. Binnen de kortste keren zaten er twintig meisjes in onze whatssapp-groep. Dat meisjes er ook zijn als ze veel schoolwerk of familieverplichtingen hebben, maakt me kei-blij. Het toont ook hoe groot de nood is.’ Die voldoening maakt dat Imane in haar drukke leven tijd blijft maken voor dit engagement. Dat ze een dag verlof neemt op haar werk om op uitstap te kunnen met de meisjes. ‘Ik zou het niet meer kunnen missen, ik zou hén niet meer kunnen missen. Ik leer ook veel bij door hen. ’

“’s Ochtends stonden ze er zenuwachtig en kei-verlegen bij. ’s Avonds waren ze allemaal vlot en enthousiast. Zo’n avontuurlijke activiteit en nieuwe ontdekkingen zijn heel verbindend.”

Imane

Educatief jeugdcentrum De Palmboom wil jongeren bevestigen in hun talenten en hen leerkansen bieden. Ze stimuleren hen ook om verantwoordelijkheid op te nemen binnen de werking en in de maatschappij. Dat is in de meisjesgroep niet anders. Oudere meisjes worden gevraagd om de tienergroep mee te begeleiden. Ze leren de jongere meisjes met veel plezier wat ze zelf ervaarden -  spelletjes zoals ‘twee waarheden en één leugen’ – en nemen hen graag mee op sleeptouw. Imane werd bedolven onder positieve antwoorden toen ze vroeg wie mee de uitstap naar het Zilvermeer wou voorbereiden en begeleiden. Ze moest velen teleurstellen. Gelukkig lonkt de zomer, met nieuwe kansen en mogelijkheden.

Foto in verhaal: De Palmboom 
 
logo de palmboom

In gesprek met

Imane El Ajaji engageert zich met veel plezier als vrijwilliger bij educatief jeugdcentrum De Palmboom, voornamelijk in de meisjeswerking voor tieners en jongeren. Ze werkte eerder bij de jeugddienst Kras en nu als apothekersassistent.

Nihad Tahri is student leerkracht secundair onderwijs Islamitische godsdienst en PAV (algemene vakken). Ze durft haar gedacht te zeggen en is niet op haar mondje gevallen. Leerkracht worden is haar droom. Ze houdt van het contact en de gesprekken met tieners en bij De Palmboom ziet ze rolmodellen die haar moed geven. Het is ook haar droom om verschillende landen te bezoeken om er met eigen ogen te zien hoe vrouwen zich in verschillende culturen opstellen.

Educatief jeugdcentrum De Palmboom bestaat drie jaar en is een veelzijdige jongerenwerking in Borgerhout, gedragen door vrijwilligers. Met een jeugd-, onderwijs- en sportluik, met huiswerkbegeleiding, workshops, uitstappen en persoonlijke begeleiding, bereiken ze kinderen en jongeren uit de buurt en ver daarbuiten. Vrijwilligers, stagairs en jongeren willen samen met optimisme en verbinding iets veranderen in onze maatschappij. ‘De Palmboom werpt zijn vruchten af’ is hun bottomline. De Palmboom is één van de vele organisaties in heel Vlaanderen die een Ontdekkingtroef-project organiseren, met de steun van Iedereen Verdient Vakantie. Dit project maakt de uitstappen (financieel) mogelijk.

Dit verhaal werd gepubliceerd op 20 mei 2021 in de categorie Jongeren.

Els Hillaert

Neergepend door

Els Hillaert leeft op van inspirerende verhalen horen en delen, invoelend luisteren, woorden die de kern raken, zorgzaam samenwerken en meewerken aan diepgaande verandering. Sinds maart 2020 is ze verhalenwever bij Iedereen Verdient Vakantie en ook als freelancer schrijft ze graag heldere en bezielde tekst en verhalen voor waarde.n.volle initiatieven.

Copyright © 2024 Steunpunt vakantieparticipatie | Disclaimer | Privacy |