Zeventien is ze. Wijs. Ze spreekt zacht. Raissa Struik kiest woorden die de kern raken. Ze vertelt over hoe Open Kampen haar leven zin en richting geeft. Op kamp gaan is je laven aan liefde. ‘Elk kind dat minder kansen krijgt, heeft nood aan liefde. Liefde maakt je sterk en ontwikkelt je.’ Raissa vertelt haar verhaal, omdat ze wil dat meer kinderen en jongeren de weg vinden naar Open Kampen. Wat ze zegt raakt aan de grondslagen van menswaardig leven: vriendschap, liefde, vrijheid, gastvrijheid.

Raissa: ‘Ik ben geboren in Turnhout. Mijn mama staat alleen voor een gezin van zes meisjes. Toen we nog in Turnhout woonden, kwamen we dikwijls bij het Spoor (n.v.d.r gezinsbegeleidingsdienst – werd in 2015 omgevormd tot Kansenatelier Studio K.). Daar gingen we soms op uitstap, en dat was fijn. Bij het Spoor hoorde mama voor het eerst van Open Kampen. Mijn zusjes konden mee, maar ik was nog maar vijf, te jong voor het kamp. Ik heb toen zoveel gehuild dat mijn mama belde of ze voor mij een uitzondering wilden maken. Het kon, en het heeft mijn leven veranderd.

Nu wonen we niet meer in Turnhout. We missen het Spoor. We missen de uitstapjes naar de dierentuin, de woensdagen dat we samen met andere kinderen konden spelen. Met ons gezin gaan we niet op vakantie. Het kan niet. Het jaarlijkse Open Kamp is mijn vakantie. Het is mijn vriendengroep. Die vriendschappen blijven ook doorheen het jaar overeind.’

Vriendschap

‘Open Kampen is vriendschap. Straf misschien, maar daar kan ik echt mezelf zijn. Ik hoef niet bang te zijn voor commentaar van anderen. Ik kan me er goed uiten. Beter dan thuis. De begeleiders kunnen goed praten met de kinderen en jongeren. Er zijn begeleiders die mij kennen zoals niemand anders. Die mensen kennen mij al elf jaar. Die zien mij groeien. Weten dat er mensen zijn die je echt waarderen, dat doet geweldig deugd.

"Op kamp mag iedereen gewoon zijn wie die is. We leren dat we niet moeten oordelen over een ander."

Ja, soms zijn dat harde lessen. Op een avond op kamp roddelden een vriendinnetje en ik over een jongen uit een asielcentrum, zo typisch jonge-meisjes-gedoe. De jongen hoorde ons en toen was het crisis. Hij was zo gekwetst dat hij hyperventileerde. Een leidster haalde ons uit de tent. We hebben we van elf uur tot half drie ’s nachts buiten gezeten met een groepje asieljongeren. Ze vertelden ons hun hele verhaal, en wij moesten luisteren. Ik kan je zeggen: dan ga je wel anders denken. ’s Morgens hebben we onze excuses aangeboden. Nu zijn die gasten keigoeie vrienden geworden. We zitten samen in de oudste groep, de Jins, en dat gaat supergoed.’

Vrijheid

‘Wat op Open Kamp nog bijzonder is: de vrijheid. De dagen zitten niet vol. We kunnen onze eigen zeg doen. We kunnen dingen voorstellen die we graag willen doen. Kinderen mogen zijn wie ze zijn en zeggen wat ze te zeggen hebben. Dat wil ik nu ook zelf helpen mogelijk maken voor andere kinderen. De komende twee jaar zit ik in de Jins-groep. Dat zijn plus-zestienjarigen. We hebben ons eigen programma maar we oefenen ook om leider te worden. Ik wil liefst beginnen als leidster van kinderen tussen zes en tien jaar.’

Liefde

‘Als je ouder wordt, dan voel je dat je evolueert. Vroeger haalde ik kattenkwaad uit, en nu zeggen de begeleiders dat ze mij zien evolueren naar een sterke dame. Dat is fijn om te horen. Dat moedigt aan om me in te zetten voor Open Kampen. Ik hoop dat ik ooit hoofdleidster kan worden.’

"Als je liefde krijgt, dan word je sterker. Ik ben sterk geworden."

Gastvrijheid

‘Als er meer initiatieven zouden zijn zoals Open Kampen, zou het leven makkelijker worden voor kinderen die het moeilijk hebben. Kinderen en jongeren hebben plekken nodig waar ze zichzelf kunnen zijn. Als je problemen hebt, dan komen die er op kamp wel uit.

Daarom doen we ook extra inspanningen om minderjarige asielzoekers mee op kamp te nemen. We gingen met enkele Open Kamp-jongeren op bezoek in het Asielcentrum in Arendonk en vertelden jongeren ginder over wat Open Kamp is. We hebben hen laten voelen dat we echt willen dat ze meegaan. Hun ogen straalden. Die gasten voelen zich welkom, ze hebben er zin in gekregen.

Dat is goed voor hen en voor ons allemaal. Eerlijk gezegd: ik was vroeger ook wel wantrouwig over nieuwkomers. Ik hoorde van volwassenen rond mij dat ik me door hen bedreigd moest voelen. Op Open Kamp ontdekte ik dat die boodschap niet klopt. We zijn allemaal, ieder op onze eigen manier, toch hetzelfde.’

_{fotografie: Robert Boons}

In gesprek met

Raissa Struik is zeventien. Ze woont in Ravels, in een eenoudergezin met zes meisjes. Ze ging nooit met haar gezin op vakantie. Sinds haar vijfde is Raissa trouwe deelnemer aan het jaarlijkse Open Kamp in de Kempen.  De Open Kampen zijn een initiatief van de Scouts & Gidsen Vlaanderen, die daarmee het kamp- en jeugdbewegingsleven toegankelijk wil maken voor maatschappelijk kwetsbare kinderen en jongeren.

Open Kampen betekent véél meer dan eens per jaar ertussenuit. Raissa: ‘Ik vind dat Open Kampen een prijs verdient. Het heeft al zoveel betekend in het leven van heel veel jonge mensen.’

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.