Als elke gast, van Nieuwpoort tot in Malmedy, zich op z’n gemak voelt. Als niemand ooit hoeft rond te kijken om zich vertwijfeld af te vragen ‘pas ik hier wel?’. Als gasten heerlijk kunnen ontspannen en hun eigen gang kunnen gaan. En als er zoiets kan groeien als verbondenheid en respect tussen mensen die in verschillende werelden leven. Dan zit het goed, zegt Kim Beuten van FlorealGroup. ‘Daar zit de kern van sociaal toerisme, denk ik. In diversiteit, jovialiteit, vrijheid, openheid en ruimte voor iedereen om zichzelf te zijn.’

Kim: ‘Onlangs zat ik op de bus. Een wat oudere man zat tegenover mij. Hij begon wat heen er weer te schuiven, en ik kon zien dat er iets was. “Mag ik nu eens vijf minuutjes met je spreken?”, vroeg de man me. Hij vertelde me dat zijn vrouw was overleden en dit de eerste keer was dat hij sinds haar dood weer buiten kwam. Hij sprak uit dat hij zich schuldig voelde omdat hij door ging met het leven terwijl zijn vrouw dat niet meer kon. Hij zei nog hoe het opluchtte om dit even aan iemand te kunnen vertellen. Dat heeft me toen echt gepakt.’

Wat raakt je zo in die ervaring, Kim?

‘Het is op zo’n momenten dat ik met een klap weer besef dat er veel mensen zijn die in gelijkaardige situaties leven als die vriendelijke man op de bus. En dan denk ik dat ons werk, sociaal toerisme organiseren, ertoe bijdraagt dat mensen er eens tussenuit kunnen, dat ze voorzichtig hun soms eerste stapjes kunnen zetten in hun vakantiebeleving en dat ze in contact kunnen komen met anderen die hen oppeppen. Want dat doet vakantie wel, denk ik: even ademruimte scheppen, de problemen voor een korte tijd op pauze zetten, kansen bieden om met anderen te praten, te ventileren en daardoor weer kracht te vinden.

“Mensen hebben verbondenheid met anderen nodig. En dat kunnen wij, vakantiemakers, helpen mogelijk maken.” – Kim Beuten

‘Net dat raakt mij enorm: dat mensen verbondenheid met anderen nodig hebben. En dat wij, vakantiemakers, dat mogen helpen mogelijk maken. In alle diversiteit. Bij ons komen seminariegangers in contact met kleine kinderen die door de gang fietsen. Mensen met een beperking beleven hun vakantie in de nabijheid van anderen. Gezinnen die het minder breed hebben kunnen bij ons net zo goed op vakantie als gezinnen die niet zo op de centen moeten letten. We proberen de mensen met elkaar in contact te brengen, muurtjes van onwetendheid af te breken, de mensen te doen beseffen dat anderen ook echt anders kunnen zijn dan zijzelf. Dat is wellicht het mooie van sociaal toerisme, denk ik.’

Kan sociaal toerisme een maatschappelijke motor van verbondenheid zijn?

‘Ik denk het wel, ja. Ik denk dat we mensen met elkaar in contact brengen, en ik hoop dat sommige van die contacten ook blijvend zijn. Nu ik er zo over nadenk: we zouden daar nog een stap verder in kunnen gaan. Door bijvoorbeeld samen te werken met OCMW’s, om hun vakantiegangers uit te nodigen voor een terugkommoment. Foto’s tonen, een pannenkoek eten en vooral: zorgen dat mensen mekaar weer ontmoeten en daardoor hun sociaal weefsel kunnen uitbouwen. Via de omweg van vakantie terug verbondenheid creëren: het klinkt misschien utopisch…’

Ach, groeien niet de grootste maatschappelijke vernieuwingen uit utopische gedachten? Is er nog zo’n idee dat je koestert?

‘Ik denk ook aan senioren die een tweede verblijf hebben aan de kust. Veel van die mensen zijn zowat aangespoeld aan zee, hebben amper een connectie met hun leefomgeving, kennen er bijna niemand. Misschien kunnen we voor hen ook iets doen. Hen uit hun appartementje halen, uitnodigen op een kaartnamiddag, en dan helpen om de weg te vinden naar plaatselijke verenigingen.

Interessante gedachte. Daaruit spreekt dat je vindt dat je als logiesaanbieder ook een rol te spelen hebt in de lokale gemeenschap?

‘Dat denk ik wel. En ik ben heel blij dat er zoiets bestaat als Vakantieschakel. Want wellicht kunnen we via dat platform op zoek naar lokale inwoners die iets voor onze vakantiegangers kunnen betekenen. Samen Nordic Walking doen, bijvoorbeeld, waarbij onze gasten dan kunnen profiteren van de échte couleur locale, geboden door mensen die de kleine straatjes kennen. Ik denk dat sociaal toerisme inderdaad verder gaat dan het aanbieden van logies en ontbijt, dat we echt iets te toen hebben in het stimuleren van ontmoeting op vele fronten.’

Waar gaat ‘sociaal toerisme’ dan voor jou in essentie over, Kim?

‘We praten in de sector al lang om dat sociaal toerisme goed te definiëren. Ons werkveld evolueert enorm en je kunt er moeilijk de vinger opleggen, want wat is er bij ons anders dan in het reguliere toeristische aanbod? Ik denk dat het ten gronde draait om openheid, joviaal zijn, waardig en persoonlijk omgaan met mensen. En verbondenheid creëren. Ja, dat is de essentie: verbondenheid mogelijk maken.

_{Foto: Pixabay}

In gesprek met

Kim Beuten is de assistente van de Algemeen Directeur van FlorealGroup.  Floreal heeft vakantiedomeinen, campings en meetinginfrastructuur in Vlaanderen en Wallonië en werkt ook haar vakantieaanbod in Frankrijk uit.

Floreal werkt samen met Steunpunt Vakantieparticipatie. Mensen met een beperkt inkomen kunnen aan lager tarief met vakantie in de vakantiedomeinen in Nieuwpoort, Blankenberge en La Roche-en-Ardenne. 

Neergepend door

Griet Bouwen is Storyweaver voor het netwerk Iedereen Verdient Vakantie. Ze houdt van een hartelijk gesprek en stelt graag vragen die een verschil maken. Heb je zelf een verhaal dat je graag deelt? Contacteer onze redactie en zet je verhaal kracht bij.